Τζιτζέλ

Τζιτζέλ
Πανοραμική άποψη του Τζιτζέλ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τζιτζέλ
36°49′14″N 5°46′0″E
Θέση του Τζιτζέλ στην ομώνυμη επαρχία
ΧώραΑλγερία
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα του Τζιτζέλ
Ίδρυση1907
Προστάτηςd:Q2423915
Έκταση62,38 km²
Υψόμετρο10 μέτρα
Πληθυσμός131.513 (2008)
Ταχ. κωδ.18000
Ζώνη ώραςUTC+01:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Τζιτζέλ (αραβικά: جيجل‎‎), το Ιγκιλγκιλί της κλασικής περιόδου, είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στη βορειοανατολική Αλγερία. Βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα στην περιοχή Κορνίς Τζιτζελιέν και είχε πληθυσμό 131.513 κατοίκων το 2008.[1]

Το Τζιτζέλ είναι το διοικητικό και εμπορικό κέντρο μιας περιοχής που ειδικεύεται στην επεξεργασία φελλού, στη βυρσοδεψία δέρματος και στην χαλυβουργία. Στις καλλιέργειες της περιοχής περιλαμβάνονται εσπεριδοειδή και σιτηρά. Η αλιεία έχει επίσης μεγάλη σημασία. Οι τουρίστες (κυρίως Αλγερινοί) επισκέπτονται το Τζιτζέλ για τα τοπία και τις αμμώδεις παραλίες του. Όντας θέρετρο, υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια. Υπάρχουν Φοινικικοί τάφοι στην ευρύτερη περιοχή.

Γεωγραφία και οικολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τζιτζέλ βρίσκεται 30 χλμ. από το Εθνικό Πάρκο Τάζα. Το εθνικό πάρκο αυτό και άλλα χαρακτηριστικά γύρω από την περιοχή υποστηρίζουν ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Συγκεκριμένα, το Εθνικό Πάρκο Τάζα είναι οικότοπος του απειλούμενου βαρβαρικού μακάκου, Macaca sylvanus. Επιπλέον, το πρωτεύον αυτό προϊστορικά είχε πολύ ευρύτερη κατανομή από ότι σήμερα.[2]

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ιγκιλγκιλί κατοικήθηκε για πρώτη φορά από βερβερικές φυλές, η πιο σημαντική από τις οποίες ήταν η Κουτάμα.[3] Αρχικά αποτελούσε φοινικική αποικία,[4] αλλά στη συνέχεια η πόλη πέρασε στα χέρια των Καρχηδονίων, της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και Αυτοκρατορίας, των Βανδάλων, των Βυζαντινών, των Ομεϋαδών, των Γενουατών και των Οθωμανών. Κατακτήθηκε από τους τελευταίους τον 16ο αιώνα από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.

Τον Ιούλιο του 1664, οι Γάλλοι κατέλαβαν την πόλη. Η αντίσταση οργανώθηκε υπό τη διεύθυνση του Σαμπάν Αγά και οι Γάλλοι απομακρύνθηκαν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Το Τζιτζέλ παρέμεινε προπύργιο κουρσάρων μέχρι να επανακαταληφθεί από τους Γάλλους το 1839. Η ισχυρή τοπική αντίσταση, η οποία τελικά υποχώρησε το 1851, είχε ως αποτέλεσμα την κατασκευή τριών οχυρών κατά μήκος των νότιων περιθωρίων της πόλης καθώς και σε ελάχιστο αποικισμό. Η αρχική πόλη καταστράφηκε από σεισμό το 1856.

Επικοινωνίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω του άγριου τοπίου, το Τζιτζέλ είναι ελαφρώς απομονωμένο. Ωστόσο, συνδέεται οδικώς με μεγάλες πόλεις όπως η Μπετζάγια (90 χλμ. δυτικά), το Σετίφ (135 χλμ. νοτιοδυτικά) και η Κωνσταντίνη (150 χλμ. νοτιοανατολικά). Η πόλη διαθέτει επίσης το αεροδρόμιο Φερχάτ Αμπάς.

Υποδομές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τζιτζέλ είναι χτισμένο σύμφωνα με μοντέρνα σχέδια με μεγάλους δρόμους πλαισιωμένους από δέντρα. Το περιβάλλον αποτελείται κυρίως από πυκνό δάσος από φελλόδεντρα και δρυς. Μια χερσόνησος βρίσκεται στην ακτή και υπάρχει μια ακρόπολη στο βορρά. Υπάρχει νοσοκομείο, παλαιότερα μια καθολική εκκλησία (η οποία κατεδαφίστηκε), τζαμιά και το Πανεπιστήμιο του Τζιτζέλ.

Λιμάνι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα σχετικά νέο λιμάνι έχει χτιστεί στο Τζεν Τζεν,[5] ανατολικά του Τζιτζέλ, το οποίο μπορεί να εξυπηρετήσει μεγάλα πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου που έχουν βύθισμα έως 18,2 μ. Επί του παρόντος, το λιμάνι χρησιμοποιείται κυρίως από πλοία μεταφοράς αυτοκινήτων χύδην φορτίου.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Algeria: Provinces & Major Cities - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». www.citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2019. 
  2. ↑ C. Michael Hogan. 2008
  3. ↑ International Union of Prehistoric and Protohistoric Sciences (2005). Encyclopédie berbère: Kairouan-Kifan Bel-Ghomari. XXVII. Aix-en-Provence: Edisud. σελ. 4181. ISBN 9782744905384. 
  4. ↑ Encyclopædia Britannica. 2002
  5. ↑ Enterprise Portuaire de Djen Djen. 2009