Τζοβάνι Φαλκόνε

Τζοβάνι Φαλκόνε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Giovanni Falcone (Ιταλικά)
Γέννηση18  Μαΐου 1939[1][2][3]
Παλέρμο[4]
Θάνατος23  Μαΐου 1992[1][2][3]
Καπάτσι
Αιτία θανάτουβομβαρδισμός αυτοκινήτου[5]
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία[5]
Τόπος ταφήςΠαλέρμο
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1992)
Βασίλειο της Ιταλίας (1939–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6][7]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Παλέρμο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικαστής (magistrate) ή δημόσιος αξιωματούχος
δικαστής
Οικογένεια
ΣύζυγοςFrancesca Morvillo[8]
ΑδέλφιαMaria Falcone
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδικαστής (από 1964)
ΒραβεύσειςGold Medal for Civil Valor[9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζοβάνι Φαλκόνε (Giovanni Falcone, 18 Μαΐου 1939 - 23 Μαΐου 1992) ήταν Ιταλός δικαστής ο οποίος ειδικευόταν στη δίωξη της Σικελικής Κόζα Νόστρα. Σκοτώθηκε από τη Μαφία, μαζί με τη γυναίκα του και τρεις από τους σωματοφύλακές του, από μια έκρηξη δυναμίτη 350 kg τοποθετημένου στο πλάι του αυτοκινητοδρόμου από το Αεροδρόμιο του Παλέρμο κοντά στην πόλη του Κάπασι.

Η ιστορία της ζωής του είναι σχεδόν παρόμοια με αυτή του κοντινότερου φίλου του Πάολο Μπορσελίνο. Οι δύο άντρες μοιράζονταν την καταγωγή του από μια ιδιαίτερα φτωχή περιοχή του Παλέρμο, είχαν καριέρες ως δικαστές της αντιμαφίας, και ισοδύναμα λυπητερές μοίρες: και οι δύο σκοτώθηκαν (λιγότερο από δύο μήνες μεταξύ τους) σε ιδιαίτερα τολμηρές βομβιστικές επιθέσεις το 1992. Σε αναγνώριση των προσπαθειών τους στις δίκες της μαφίας, η μνήμη τους τιμήθηκε με το ιταλικό "Medaglia d'oro al valor civile" (Χρυσό μετάλλιο για πολιτική ανδρεία) το 1992. Επίσης το ζευγάρι ονομάστηκε "ήρωες των τελευταίων 60 ετών" στο τεύχος της 13ης Νοεμβρίου 2006 του Time Magazine.[10]

Ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζοβάνι Φαλκόνε πέρασε μέρος της νιότης του στη συνοικία Μαγκιόνε στη μητρική πόλη του το Παλέρμο, η οποία υπέφερε εκτεταμένες καταστροφές από αεροπορικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια της Συμμαχικής εισβολής της Σικελίας το 1943. Ήταν ο γιος του Αρτούρο Φαλκόνε, διευθυντή ενός επαρχιακού χημικού εργαστηρίου, και της Λουίζα Μπεντιβένια. Ύστερα από μια κλασσική εκπαίδευση, ο Τζοβάνι σπούδασε Νομική ακολουθώντας μια σύντομη περίοδο σπουδών στη ναυτική ακαδημία του Λιβόρνο. Αποφοιτώντας το 1961, άρχισε να εξασκεί τη Νομική πριν τοποθετηθεί ως δικαστής το 1964. Ο Φαλκόνε τελικά κατευθύνθηκε προς το ποινικό δίκαιο αφότου υπηρέτησε ως επαρχιακός δικαστής.[11]

Λίγο μετά από τη δολοφονία του δικαστή Τσέζαρε Τερανόβα, ο Φαλκόνε άρχισε να δουλεύει για τον ερευνών κλάδο του Γραφείου Δίωξης (Ufficio istruzione) στο Παλέρμο. Το Μάιο του 1980, ο αρχηγός του γραφείου Ρόκο Σίνιτσι διόρισε τον Φαλκόνε να ερευνήσει ένα μείζον δίκτυο διακίνησης ηρωίνης διευθυνόμενο από τον Ροζάριο Σπατόλα και τον Σαλβατόρε Ιντσερίλο. Από τη Σικελία η ηρωίνη μετακινείτο στην οικογένεια εγκλήματος Γκαμπίνο στη Νέα Υόρκη, οι οποία ήταν σχετιζόμενη με τους Ιντσερίλο. Ο δικαστής δίωξης Γκαετάνο Κόστα ο οποίος είχε υπογράψει 53 εντάλματα σύλληψης εναντίον του δικτύου διακίνησης ηρωίνης της οικογενείας Σπατόλα-Ιντσερίλο-Γκαμπίνο το Μάϊο του 1980 δολοφονήθηκε στις 6 Αυγούστου 1980, με διαταγή του Ιντσερίλο.

Ο Φαλκόνε εισήγαγε μια καινοτόμο τεχνική έρευνας, ακολουθώντας το «ίχνος των χρημάτων», για να χτίσει την υπόθεσή του. Ακολούθως, έγινε μέρος της Δεξαμενής Αντιμαφίας του Παλέρμο, δημιουργημένης από τον δικαστή Ρόκο Σίνιτσι. Η δεξαμενή Αντιμαφίας ήταν μια ομάδα ερευνώντων δικαστών οι οποίοι δουλεύουν μαζί στενά μοιραζόμενοι πληροφορίες για να διαχέουν την υπευθυνότητα και για να αποτρέψουν ένα άτομο να γίνει η μοναδική θεσμική μνήμη και ο μοναχικός στόχος. Με τον Φαλκόνε, η ομάδα αποτελούνταν από τους Πάολο Μπορσελίνο, Τζιουζέπε Ντι Λέλο και Λεονάρντο Γκουαρνότα.[12]

Δίκη Μάξι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δεξαμενή Αντιμαφίας έβαλε τις βάσεις για τη Δίκη Μάξι εναντίον της Σικελικής Μαφίας στην προκαταρκτική ερευνητική φάση. Μετά από τη δολοφονία του Σίνιτσι τον Ιούλιο του 1983, ο διάδοχός του Αντονίνο Καπονέτο διεύθυνε τη δεξαμενή. Ο Φαλκόνε ήταν ένας από τους μείζονες οργανωτές της δίκης η οποία άρχισε στις 10 Φεβρουαρίου 1986, και τελείωσε στις 16 Δεκεμβρίου 1987. Από 474 μέλη Μαφιόζους αρχικά κατηγορουμένους, 360 καταδικάστηκαν για σοβαρά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένου 119 ερήμην.

Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στη δίκη ήταν η μαρτυρία του Τομάζο Μπουσκέτα, ενός από τους πρώτους Σικελούς μαφιόζους που έγιναν πληροφοριοδότες (πεντίτο). Ήταν ο Φαλκόνε με τον οποίον ο Μπουσκέτα προτιμούσε να μιλάει όταν έδινε τα μυστικά της Μαφίας, καθώς ο Μπουσκέτα αργότερα υποστήριζε ότι, ενώ οι άλλοι δικαστές και επιθεωρητές τον πατρονάρανε, ο Φαλκόνε τον μεταχειριζόταν με σεβασμό.

Κατά τη διάρκεια του 1988 ο Φαλκόνε συνεργάστηκε με τον Ρούντι Τζουλιάνι, εκείνον τον καιρό Εισαγγελέα των ΗΠΑ για τη Νότια Περιφέρεια της Νέας Υόρκης, στις επιχειρήσεις ενάντια στις οικογένειες Γκαμπίνο και Ιντσερίλο.

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εναέρια θέα του τόπου της ενέδρας
Φύλλα εκτεθειμένα προς ένδειξη αλληλεγγύης για τον Τζοβάνι Φαλκόνε και τον Πάολο Μπορσελίνο. Γράφουν: «Δεν τους σκοτώσατε: οι ιδέες τους περπατούν στα πόδια μας»

Ο Φαλκόνε σκοτώθηκε με τη γυναίκα του Φραντσέσκα Μορβίλο (η ίδια ήταν δικαστής) και τρεις αστυνομικούς: τους Ροκο Ντι Σίλο, Αντόνιο Μοντινάρο, και Βίτο Σιφάνι, κοντά στο Κάπατσι στον αυτοκινητόδρομο μεταξύ του Διεθνές Αεροδρομίου του Παλέρμο και της πόλης του Παλέρμο (38°10′58″N 13°14′41″E / 38.18278°N 13.24472°E / 38.18278; 13.24472) στις 23 Μαΐου 1992. Το θωρακισμένο Fiat Corma στο οποίο ταξίδευε ανατινάχθηκε από μια βόμβα (350 kg εκρηκτικών) η οποία είχε τοποθετηθεί σε χαντάκια σκαμμένα στην πλευρά του δρόμου. Καθώς περνούσε πάνω από τη βόμβα, ο Φαλκόνε οδηγούσε το αυτοκίνητό του με μια εκτιμημένη ταχύτητα 160 km/h.[εκκρεμεί παραπομπή]

Η δολοφονία οργανώθηκε από τον Σαλβατόρε Ριίνα για εκδίκηση για την καταδίκη από τον Φαλκόνε πολλών μαφιόζων στις Δίκες Μάξι. Στη μείζονα καταστολή εναντίον της Μαφίας που ακολούθησε τους θανάτους των Φαλκόνε και Μπορσελίνο, ο Ρίινα συνελήφθη και τώρα εκτίει μια ισόβια κάθειρξη για την κύρωση των θανάτων και των δύο δικαστών καθώς και για πολλά άλλα εγκλήματα.[13] Ένας άλλος μαφιόζος καταδικασμένος για τη δολοφονία του Φαλκόνε είναι ο Τζοβάνι Μπρούσκα, επίσης γνωστός ως 'lo scannacristiani' (ο σφαγέας ανθρώπων) και ήταν ένας από τους συνεργάτες του Ρίινα ο οποίος παραδέχθηκε ότι ήταν αυτός που πραγματικά πυροδότησε τα εκρηκτικά.[14]

Το Διεθνές Αεροδρόμιο του Παλέρμο είναι τώρα γνωστό με το όνομα Αεροδρόμιο Φαλκόνε-Μπορσελίνο σε τιμή του Τζοβάνι Φαλκόνε και Πάολο Μπορσελίνο. Ένα μνημείο από τον τοπικό γλύπτη Τομάσο Γκεράσι μπορεί να βρεθεί εκεί.

Ο Φαλκόνε στον κινηματογράφο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Φαλκόνε, η Δίκη Μάξι και η δολοφονία του είναι τεκμηριωμένα στην ταινία του 1998 της HBO Excellent Cadavers. Σε αυτή την ταινία αναπαρίσταται από τον Ιταλοαμερικανό ηθοποιό Τσαζ Παλμιντέρι. Η κυκλοφορημένη στο Ηνωμένο Βασίλειο έκδοση είχε τον τίτλο Falcone. Βασίστηκε στο βιβλίο Excellent Cadavers από τον Αλεξάντερ Στιλ. Οι λέξεις του τίτλου είναι ένας όρος που αναφέρεται στις δολοφονίες υψηλά υφιστάμενων ανθρώπων όπως πολιτικών και δικαστών.
  • Το 2006 μια τηλεταινία δύο επεισοδίων μεταδόθηκε από την ιταλική κρατική τηλεόραση RAI, αφιερωμένη στον δικαστή, με πρωταγωνιστές τον Μάσιμο Νταπόρτο ως Φαλκόνε και την Έλενα Σοφία Ρίτσι ως η γυναίκα του Φραντσέσκα Μορβίλο. Καλύπτει τη ζωή του Φαλκόνε από την αρχή των ερευνών του για τη Μαφία το 1980, μέχρι τη δολοφονία του.
  • Στην ταινία Capo dei Capi, μια πρόσφατη παραγωγή της Taodue TV χωρισμένη σε έξη μέρη, ανακλάται το μεγαλύτερο μέρος της ζωή του Φαλκόνε καθώς και ο θάνατός του. Αν και ο Φαλκόνε δεν ήταν ένας από τους κύριους χαρακτήρες, έπαιξε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία, καθότι ο θάνατός του ήταν η σπίθα για τις πρώτες λεκτικές εξεγέρσεις ενάντια διαφόρων πολιτικών και οι προσπάθειές του εναντίον της Μαφίας οδήγησαν στην τελική σύλληψη του αφεντικού της Μαφίας Τότο Ρίινα.
  • Μέρος της ταινίας [Il Traditore] του 2019, δείχνει τον τρόπο που τον έκανε να εξαρθρώσει και να καταδικάσει την Cosa Nostra, μέχρι τον θάνατό του (με θεαματικό τρόπο) με την ανατίναξη του αυτοκινήτου του.

Αποφθέγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτός που είναι σιωπηρός και σκύβει το κεφάλι πεθαίνει κάθε στιγμή που το κάνει. Αυτός που μιλάει δυνατά και περπατάει με το κεφάλι ψηλά πεθαίνει μόνο μια φορά.

Τζοβάνι Φαλκόνε

Η Μαφία είναι ένα ανθρώπινο φαινόμενο και τοιουτοτρόπως, όπως όλα τα ανθρώπινα φαινόμενα, έχει μια αρχή και μια εξέλιξη, και επίσης θα έχει ένα τέλος.

Τζοβάνι Φαλκόνε

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 122291359. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γαλλικά) Babelio. 113712. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 www.studenti.it/strage-di-capaci-morte-giovanni-falcone.html.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122291359. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ CONOR.SI. 291891811.
  8. ↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. giovanni-falcone.
  9. ↑ allthatsinteresting.com/giovanni-falcone.
  10. ↑ Giovanni Falcone & Paolo Borsellino Αρχειοθετήθηκε 2008-01-23 στο Wayback Machine., Time Magazine, October 24, 2006
  11. ↑ Remembering Judge Falcone Αρχειοθετήθηκε 2007-07-11 στο Wayback Machine., Best of Sicily magazine, April 2002
  12. ↑ (Ιταλικά) Il Pool antimafia di Palermo Αρχειοθετήθηκε 2009-04-15 στο Wayback Machine.
  13. ↑ 24 Top Mafia Figures Get Life Sentences in Sicily, The New York Times, September 27, 1997
  14. ↑ Mafia 'Butcher' talks his way out of life behind bars Αρχειοθετήθηκε 2007-02-26 at Archive.is, The Times, October 14, 2004
  • Fava, Claudio (1994). Cinque delitti imperfetti: Impastato, Giuliano, Insalaco, Rostagno, Falcone. Mondadori. 
  • Galluzzo, Lucio (1992). Obiettivo Falcone. Pironti. 
  • La Licata, Francesco (1993). Storia di Giovanni Falcone. Rizzoli. 
  • Lodato, Saverio (1999). Ho ucciso Giovanni Falcone: la confessione di Giovanni Brusca, Mondadori. 
  • Monti, Giammaria (1996). Falcone e Borsellino: la calunnia il tradimento la tragedia. Editori Riuniti. 
  • Muhm, Raoul (2005). Il ruolo del Pubblico Ministero – Esperienze in Europa. Manziana: Vecchiarelli. ISBN 88-8247-156-X.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
  • Padovani, Marcelle (1991). Cose di Cosa Nostra. Milan: Rizzoli.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
  • Patroni Griffi, F. (1994). Giovanni Falcone: interventi e proposte (1982 – 1992). Sansoni. 
  • Rossi, Luca (1992). I disarmati: Falcone, Cassar? e gli altri. Mondadori. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]