Τιβέριος Ιούλιος Ρησκούπορις Ε΄ | |
---|---|
![]() Νόμισμα τού Γ. Ι. Ρησκούπορι Ε΄ βασιλιά τού Κιμμερίου Βοσπόρου. | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 3ος αιώνας[1] |
Θάνατος | 276 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Βοσπόρου Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Τιβέριος Ιούλιος Σαυρομάτης Δ΄ Χεδόσβιος Τιβέριος Ιούλιος Σύνγης Τιβέριος Ιούλιος Θεοθόρσης |
Γονείς | Τιβέριος Ιούλιος Σαυρομάτης Γ΄ |
Οικογένεια | Δυναστεία Τιβερίων-Ιουλίων του Βοσπόρου |
![]() | |
Ο Τιβέριος Ιούλιος Ρησκούπορις Ε΄ [2], [3] ήταν ο βασιλιάς τού Κιμμερίου Βοσπόρου, ενός πελατειακού στη Ρώμη κράτους, από το 240 έως το 276. Η βασιλεία του Ρησκουπόριδος Ε΄ αλληλεπικαλύπτεται με εκείνη πολλών άλλων βασιλέων τού Βοσπόρου: των Τ. Ι. Φαρσάνζη (253–254), Σαυρομάτη Δ΄ (276) και Τ. Ι. Tειράνη (276–278). Δεν είναι σαφές ποιες ήταν οι σχέσεις και το καθεστώς μεταξύ τους και αν ήταν συγκυβερνήτες ή αντίπαλοι διεκδικητές τού θρόνου.
Έγινε βασιλιάς τού Κιμμερίου Βοσπόρου το 240, διαδεχόμενος τον Τ. Ι. Iνινθίμεο. [4] Επειδή οι ύστεροι βασιλείς τού Βοσπόρου είναι γνωστοί μόνο από τη νομισματοκοπία τους, η ακριβής σχέση μεταξύ των ηγεμόνων δεν είναι γνωστή. Ο Ινινθίμεος πιστεύεται ποικιλοτρόπως ότι ήταν είτε μέλος της κυρίαρχης Τιβεριο-Ιουλιανής δυναστείας (ίσως ο γιος τού Τ. Ι. Κότυ Γ΄) [5], είτε ξένος σφετεριστής, ίσως σαρματικής καταγωγής. [6] Σύμφωνα με μία επιγραφή τού 249 που άφησε ο Ρεσκούπορις Ε΄ στο Παντικάπαιον, διεκδίκησε τον θρόνο τού Κιμμερίου Βοσπόρου με κληρονομικό δικαίωμα. [7] Ο Γάλλος γενεαλόγος Κριστιάν Σετιπανί πιστεύει ότι ο Ρεσκούπορις Ε΄ γεννήθηκε περί το 225 ως γιος τού προηγούμενου βασιλιά Τ. Ι. Σαυρομάτη Γ΄ (βασ. 229–232 ). [8]
Λίγα είναι γνωστά από τη βασιλεία του Ρησκούπορι Ε΄, αλλά το γεγονός ότι η περίοδος κατά την οποία έκοψε νομίσματα συμπίπτει με τη βασιλεία πολλών άλλων βασιλέων υποδηλώνει ότι είτε αντιμετώπισε πολλούς σφετεριστές, είτε ότι συχνά συγκυβέρνησε με συγγενείς. Ο πρώτος βασιλιάς που ήταν σύγχρονος τού Ρησκούπορι Ε΄ ήταν ο Τ. Ι. Φαρσάνζης, τού οποίου τα νομίσματα είναι γνωστά από το 253–254. [4] Το αν ο Φαρσάνζης ήταν σφετεριστής ή όχι αμφισβητείται, αν και οι ιστορικοί πιστεύουν πιο πολύ ότι ήταν αντίπαλος-διεκδικητής και όχι συγκυβερνήτης, [9] ίσως πιο στενός συγγενής τού Ινινθιμέου ή άσχετος ξένος. [6]
Μερικές φορές πιστεύεται ότι ο Ρησκούπορις Ε΄ συγκυβέρνησε με έναν βασιλιά, που ονομαζόταν "Σύνγης" από το 258 έως το 276 [4] Η ταύτιση του Σύνγη είναι αμφίβολη, αφού βασίζεται σε έναν σπάνιο τύπο νομισμάτων, από τα οποία μόνο ένα σώζει ένα μέρος επιγραφής. Αυτή η επιγραφή διαβάστηκε ως "Σύνγης" από τον νομισματολόγο Μπέρνχαρντ Καρλ φον Κέχνε στα μέσα του 19ου αι., αλλά θεωρήθηκε φανταστική από τον Aleksandr Zograf το 1977. [10]
Με πιο ασφάλεια πιστοποιημένοι συγκυβερνήτες είναι γνωστοί από το τελευταίο έτος τού Ρησκούπορι Ε΄, το 276, όταν κυβέρνησε μαζί με τους δύο άλλους βασιλείς, τους Τ. Ι. Tειράνη και Τ. Ι. Σαυρομάτη Δ΄. [4] Ο Κρ. Σετιπανί πιστεύει ότι ο Tειράνης ήταν αδελφός του Ρησκούπορι Ε΄ [8] και είναι πιθανό ότι ο Σαυρομάτης Δ΄ ήταν γιος του Ρεσκούπορι Ε΄. [11] Ο Σετιπανί πιστεύει επιπροσθέτως ότι ο μετέπειτα βασιλιάς Τ. Ι. Θεοθόρσης (279–309) ήταν νεότερος γιος τού Ρησκούπορι Ε΄.
Ο Σαυρομάτης Δ΄ επίσης απεβίωσε το 276 μετά από λιγότερο από ένα χρόνο ως συγκυβερνήτης, αφήνοντας τον Tειράνη ως μοναδικό διάδοχο τού Ρησκούπορι Ε΄. [4]