| Συγγραφέας | Γεώργιος Βιζυηνός |
|---|---|
| Τίτλος | Τὸ μόνον τῆς ζωῆς του ταξείδιον |
| Γλώσσα | ελληνικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1884 |
| Μορφή | διήγημα[1] |
| Δημοσιεύθηκε στο | Εστία (περιοδικό) |
| δεδομένα () | |
Το μόνον της ζωής του ταξείδιον είναι ένα σύντομο μυθιστόρημα του Έλληνα συγγραφέα Γεωργίου Βιζυηνού [2], που κυκλοφόρησε το 1884. [3] Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε σε δύο μέρη στο περιοδικό Εστία τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 1884 [4] Το μυθιστόρημα έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο, από τον σκηνοθέτη Λάκη Παπαστάθη [5] και πρόσφατα για το θέατρο από τον σκηνοθέτη Δήμο Αβδελιώδη. [6]
Η ιστορία έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Αφηγητής της ιστορίας είναι ένα δεκάχρονο αγόρι από ένα χωριό της Ανατολικής Θράκης. Σε ηλικία δέκα ετών πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη ως μαθητευόμενος ράφτης. Εκεί περιμένει να συμβούν όλα όσα του είχε διηγηθεί ο παππούς του. Ωστόσο, τίποτα αξιοσημείωτο δεν συμβαίνει και το αγόρι χάνει την πίστη του στο αγαπημένο του πρόσωπο. Μια μέρα, το αγόρι ειδοποιείται να πάει στο χωριό του για να δει τον παππού του που είναι άρρωστος. Το αγόρι επισκέπτεται τον παππού του και του διηγείται το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη και τον ρωτά για τα δικά του ταξίδια. Τότε ανακαλύπτει ότι ο παππούς του δεν έχει πάει ποτέ ταξίδι και όλες οι ιστορίες που του έλεγε ήταν παραμύθια της γιαγιάς του. Στη συνέχεια, ο παππούς αποκαλύπτει στον εγγονό του τα παιδικά του χρόνια. Ως παιδί ήταν κλεισμένος στο σπίτι του μέχρι να παντρευτεί. Ο λόγος ήταν ότι εκείνα τα χρόνια οι Τούρκοι κατέτασσαν υποχρεωτικά στον στρατό των γενίτσαρων πολλά παιδιά χριστιανών. Τα αγόρια απέφευγαν τον στρατό αν είχαν παντρευτεί. Στη φωνή του διακρίνεται ένα παράπονο για το μοναδικό του ταξίδι που δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Την επόμενη μέρα, ο παππούς πεθαίνει πραγματοποιώντας έτσι το μοναδικό ταξίδι της ζωής του. [3] [4] Στο διήγημα ο παππούς αφηγείται στον εγγονό τα παραμύθια που άκουσε από την γιαγιά του και να τα πιστεύει για αληθινά. Ο εγγονός με την σειρά του φαντάζεται τη ζωή του με βάση τις περιπέτειες που τού αφηγείται ο παππούς του και που νομίζει για δικές του. Οι προσωπικότητες και των δύο χαρακτήρων έχουν καθοριστεί από τον ρόλο των μελών της οικογένειας. «Η εμπιστοσύνη του εγγονού προς τον παππού αποτελεί επανάληψη της εμπιστοσύνης που έδειξε ο παππούς προς την δική του γιαγιά»[7].
| Το μόνον της ζωής του ταξείδιον | |
|---|---|
| Σκηνοθεσία | Λάκης Παπαστάθης |
| Παραγωγή | Απόστολος Παπαευσταθίου |
| Σενάριο | Ελένη Πέγκα Λάκης Παπαστάθης Μαριάννα Κουτάλου |
| Βασισμένο σε | Το μόνον της ζωής μου ταξίδιον του Γεωργίου Βιζυηνού |
| Μουσική | Γιώργος Παπαδάκης |
| Φωτογραφία | Γιάννης Δασκαλοθανάσης |
| Μοντάζ | Ιωάννα Σπηλιοπούλου |
| Πρώτη προβολή | 1884 |
| Διάρκεια | 87 λεπτά |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| Γλώσσα | ελληνικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία κυκλοφόρησε το 2001 σε σκηνοθεσία Λάκη Παπαστάθη. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Ηλίας Λογοθέτης. Έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του 42ου φεστιβάλ Θεσσαλονίκης [8] και κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στα Ελληνικά Κρατικά Βραβεία Κινηματογράφου, καθώς και άλλα έξι βραβεία στην ίδια τελετή απονομής. Ήταν επίσης η επίσημη υποβολή για ελληνική Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία στα 75α Όσκαρ, αλλά δεν κατάφερε να λάβει την υποψηφιότητα.
Νίκη: [9]
Υποψηφιότητες: