Ο Τσαρλς Λούις Φέφερμαν (Charles Louis Fefferman, γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1949) είναι Αμερικανός μαθηματικός που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, στο οποίο κατέχει σήμερα την Πανεπιστημιακή Έδρα Μαθηματικών Herbert E. Jones, Jr. '43. Του απονεμήθηκε το μετάλλιο Φιλντς το 1978 για τη συμβολή του στη μαθηματική ανάλυση.
Ο Φέφερμαν γεννήθηκε από εβραϊκή οικογένεια[7][8]στην Ουάσινγκτον και ήταν παιδί θαύμα. Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ σε ηλικία 14 ετών[9][10] και έγραψε την πρώτη του επιστημονική εργασία σε ηλικία 15 ετών. Πήρε πτυχία στα μαθηματικά και τη φυσική σε ηλικία 17 ετών[11] και πήρε το διδακτορικό του στα μαθηματικά τρία χρόνια αργότερα στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, υπό τη διεύθυνση του Elias Stein. Η διδακτορική του διατριβή είχε τίτλο "Ανισότητες για έντονα μοναδικούς τελεστές συνέλιξης" [12]. Ο Φέφερμαν ανακηρύχθηκε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο σε ηλικία 22 ετών, γεγονός που τον έκανε τον νεότερο τακτικό καθηγητή που διορίστηκε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες[13].
Σε ηλικία 25 ετών, επέστρεψε στο Πρίνστον ως τακτικός καθηγητής και ήταν ο νεότερος που πήρε αυτόν τον τίτλο [14]. "Τιμήθηκε με το Βραβείο Alan T. Waterman το 1976[10] (Ήταν ο πρώτος που έλαβε το συγκεκριμένο βραβείο) και με το Μετάλλιο Φιλντς το 1978 για το έργο του στη μαθηματική ανάλυση, ειδικά για τη σύγκλιση και την απόκλιση."[9] Εκλέχθηκε στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών το 1979[15].Το 1984 διορίστηκε Καθηγητής Χέρμπερτ Τζόουνς στο Πρίνστον.
Εκτός από τα προαναφερθέντα, στις τιμητικές του διακρίσεις περιλαμβάνονται το Βραβείο Σάλεμ το 1971, το Βραβείο Μπέργκμαν το 1992[16], το Βραβείο Μνήμης Μπότσερ το 2008[17] και το Βραβείο Βολφ στα Μαθηματικά για το 2017[18] , καθώς και η εκλογή του στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών και στην Αμερικανική Φιλοσοφική Εταιρεία[19][20]. Για το 2021 του απονεμήθηκε το Βραβείο του Ιδρύματος BBVA Βραβείο για τα σύνορα της γνώσεως στις βασικές επιστήμες [21].
Ο Φέφερμαν προχώρησε σε αρκετές καινοτομίες που αναθεώρησαν τη μελέτη της πολυδιάστατης σύνθετης ανάλυσης, βρίσκοντας γόνιμες γενικεύσεις των κλασικών αποτελεσμάτων χαμηλής διάστασης. Το έργο του Φέφερμαν στις μερικές διαφορικές εξισώσεις, την ανάλυση Φουριέ, ιδίως τη σύγκλιση, τους πολλαπλασιαστές, την απόκλιση, τα μοναδιαία ολοκληρώματα και τους χώρους Χάρντι του χάρισε το μετάλλιο Φιλντς στο Διεθνές Συνέδριο Μαθηματικών στο Ελσίνκι το 1978[22]. Ήταν ομιλητής στην ολομέλεια του ICM του 1974 στο Βανκούβερ[23].
Το αρχικό του έργο περιελάμβανε τη μελέτη της ασυμπτωτικής του πυρήνα Μπέργκμαν εκτός των ορίων ψευδοκυρτών περιοχών στο . Μελέτησε, μεταξύ άλλων, μαθηματική φυσική, αρμονική ανάλυση, δυναμική ρευστών, νευρωνικά δίκτυα,γεωμετρία, μαθηματικά οικονομικά και φασματική ανάλυση.
Constantin, P.; Fefferman, C.; Majda, A. J. (1996), «Geometric constraints on potentially singular solutions for the 3-D Euler equations», Communications in Partial Differential Equations21 (3–4): 559–571, doi:10.1080/03605309608821197
Donnelly, Harold; Fefferman, Charles (1983), «L2-cohomology and index theorem for the Bergmann metric», Annals of Mathematics118 (3): 593–618, doi:10.2307/2006983
↑The Jewish lists: physicists and generals, actors and writers, and hundreds of other lists of accomplished Jews,
Martin Harry Greenberg, (Schocken, 1979), page 110
↑American Jewish Year Book 2017: The Annual Record of the North American Jewish Communities, Arnold Dashefsky, Ira M. Sheskin, (Springer, 2018), page 796