Τσιτσέκ Πασάτζι
Συντεταγμένες: 41°2′2.2″N 28°58′40.5″E / 41.033944°N 28.977917°E
| Τσιτσέκ Πασαζί | |
|---|---|
 Η κύρια είσοδος του Τσιτσέκ Πασαζί στην λεωφόρο Ιστικλάκ | |
 | |
| Είδος | commercial gallery |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°2′2″N 28°58′41″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα | Τουρκία |
| Έναρξη κατασκευής | 1876 |
| Ολοκλήρωση | 1876 |
| Χρηματοδότης | Χριστάκης Ζωγράφος |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Τσιτσέκ Πασαζί (τουρκικά: Çiçek Pasajı, κυριολεκτικά σημαίνει πέρασμα λουλουδιών στα τουρκικά), αρχικά γνωστή ως Σιτέ ντε Πέρα, είναι ένα διάσημο ιστορικό πέρασμα (γκαλερί ή στοά) στην λεωφόρο Ιστικλάλ στην περιοχή Μπέηογλου της Κωνσταντινούπολης, στην Τουρκία. Συνδέει τη λεωφόρο Ιστικλάλ με την οδό Σαχνέ.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εγκαινιάστηκε το 1876. Το Τσιτσέκ Πασαζί είναι μια στολισμένη στοά με σειρές ιστορικών καφετεριών, οινοποιείων και εστιατορίων.
Ο χώρος του Τσιτσέκ Πασαζί αρχικά χρησιμοποιούταν από το Θέατρο Ναούμ, το οποίο υπέστη σοβαρές ζημιές από την Πυρκαγιά του Πέρα το 1870.[1][2][3][4] Το θέατρο επισκέφθονταν συχνά οι σουλτάνοι Αμπντουλαζίζ και Αμπντουλχαμίτ Β΄, και φιλοξένησε την όπερα Ιλ Τροβατόρε του Τζουζέπε Βέρντι πριν τους οίκους όπερας του Παρισιού.[4]
Μετά την πυρκαγιά του 1870, το θέατρο αγοράστηκε από τον ντόπιο Έλληνα τραπεζίτη Χρηστάκη Ζωγράφο Εφέντι και ο αρχιτέκτονας Κλεάνθης Ζάννος σχεδίασε το σημερινό κτίριο που ονομάστηκε Σιτέ ντε Πέρα ή Χριστάκι Πασαζί (Πέρασμα Χρηστάκη) στα πρώτα του χρόνια.[4] Το Yorgo'nun Meyhanesi (Οινοποιείο του Γιώργου) ήταν το πρώτο οινοποιείο που άνοιξε στο πέρασμα.[4] Το 1908, ο Μεγάλος Βεζίρης Μεχμέτ Σαΐντ Πασάς αγόρασε το κτίριο και έγινε γνωστός ως Σαΐτ Πασά Πασαζί (Πέρασμα Σαΐτ Πασά).[4]
Μετά την Ρωσική επανάσταση του 1917, πολλές νεόπτωχες Ρωσίδες από οικογένειες ευγενών, συμπεριλαμβανομένου ενός Βαρόνου, πωλούσαν λουλούδια εδώ.[4] Κατά την δεκαετία του 1940 υπήρχαν κυρίως ανθοπωλεία στο κτίριο, παίρνοντας το σημερινό όνομα Τσιτσέκ Πασαζί (τουρκικά: Πέρασμα Λουλουδιών).[4]
Μετά την αποκατάσταση του κτιρίου το 1988, ξανάνοιξε ως μια γκαλερί παμπ και εστιατορίων.[4]
Η πιο πρόσφατη αποκατάσταση έγινε τον Δεκέμβριο του 2005.[4]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Emre Aracı: "Naum Tiyatrosu - 19.Yüzyıl İstanbul’unun İtalyan Operası". Yapı Kredi Yayınları, Istanbul, 2010. Αρχειοθετήθηκε 2014-02-01 στο Wayback Machine. (ISBN 978-975-08-1801-1)
- ↑ Vatan: "Paris’in Garnier’si neyse, İstanbul için de Naum Tiyatrosu oydu" by Buket Aşçı, 16 December 2010.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Oynakbeyi.com: Naum Tiyatrosu Αρχειοθετήθηκε 2014-02-02 στο Wayback Machine.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Çiçek Pasajı: History Αρχειοθετήθηκε 2012-08-12 στο Wayback Machine.
