Τσιτσέκ Χατούν

Τσιτσέκ Χατούν چیچک خاتون
Αυτοκρατορική σύζυγος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Χήρα αυτοκρατορική σύζυγος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Σουλτάνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Περίοδος	1459 - 3 Μαΐου 1498
Γέννηση	1443 Προύσα, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος	3 Μαΐου 1498 (55 ετών) Κάιρο, Σουλτανάτο των Μαμελούκων (σημερινή Αίγυπτο)
Τόπος ταφής	Κάιρο
Σύζυγος	Μωάμεθ Β΄
Επίγονοι	Ηγεμόνας Τζεμ
Οίκος	Οσμανιδών (από τον γάμο)
Θρησκεία	Ισλαμισμός
Εθνικότητα	Τουρκική
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Τσιτσέκ Χατούν (Οθ. Τούρκικα:چیچک خاتون) (Τούρκικα: Çiçek Hatun, 1443 - 3 Μαΐου 1498) ήταν η έκτη σύζυγος του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μητέρα του Ηγεμόνα Τζεμ, διεκδικητή του οθωμανικού θρόνου.

Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Çiçek Hatun Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri

Πρώιμη ζωή & Εξορία

Γεννήθηκε στην Προύσα^[1] το 1443 και ήταν η αδελφή του Αλή Μπέη.^{[2][3][4][5][6][7][8]} Παντρεύτηκε με τον Μωάμεθ στην Κωνσταντινούπολη και γέννησε το μοναδικό της παιδί τον Ηγεμόνα Τζεμ στις 22 Δεκεμβρίου 1459.^[1][9]

Μετά την πρώτη ήττα του Ηγεμόνα Τζεμ στον πόλεμο διαδοχής μετά το θάνατο του πατέρα του το 1481, η Τσιτσέκ, ο Τζεμ και η υπόλοιπη οικογένεια, κατέφυγε στο Σουλτανάτο των Μαμελούκων στο Κάιρο.^[2][10] Από όλα τα μέλη της οικογένειας του Τζεμ, η Τσιτσέκ Χατούν ήταν η πιο αφοσιωμένη σύμμαχος του. Ο Γκεντίκ Αχμέτ Πασάς, ο οποίος ήταν δάσκαλος του Τζεμ, τη στήριξε ώστε να αποδεχθεί την ενθρόνιση του μεγαλύτερου αδελφού του Βαγιαζήτ.^[11] Αν και Τζεμ εγκαταλείφθηκε από τον δάσκαλος του, καθώς αυτός υπηρετούσε τη μητέρα του, την Τσιτσέκ.^[12]

Η φυλάκιση του Τζεμ

Το 1482 ο Τζεμ υπέστει και δεύτερη ήττα από τον Βαγιαζήτ Β΄, κατέφυγε στη Ρόδο, όπου έγινε δεκτός από τον Πιερ ντ’ Ομπισόν, Μέγα Μάγιστρο του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ και αντίπαλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.^[13] Αργότερα ο Πιερ ντ’ Ομπισόν σύναψε συνθήκη ειρήνης με τον Βαγιαζήτ και στη συνέχεια φτάνει μια ξεχωριστή συμφωνία για την αιχμαλωσία του Τζεμ.

Υποσχέθηκε στον Βαγιαζήτ να φυλακίσει τον Τζεμ σε αντάλλαγμα μια ετήσια πληρωμή 35.000 δουκάτων για τη φροντίδα του. Ως εκ τούτου, οι Ιππότες πήραν τα χρήματα και προδίδουν τον Τζεμ, ο οποίος στη συνέχεια έγινε ένας καλοσυντηρημένος κρατούμενος στη Ρόδο.^[14]

Στην Αίγυπτο, η Τσιτσέκ πίεζε τον σουλτάνο μέσω της συζύγου του, να τον ελευθερώσει και να φέρει τον γιο της στην Αίγυπτο.^[15][16] Τα γράμματα μεταφέρθηκαν μέσω του Νίκολα ντε Νικοσί, ο οποίος αποκάλυψε ότι ο Τζεμ είχε επικοινωνία με τη μητέρα του.^[17] Οι προσπάθειες της Τσιτσέκ να φέρει τον γιο της στην Αίγυπτο, την έκαναν να χρησιμοποιήσει την επιρροή της στο δικαστήριο Μαμελούκων προτρέποντας τον Κάιτμπεη να τη βοηθήσει σε αυτή της την προσπάθεια.^[18]

Ο ντ’ Ομπισόν χρησιμοποίησε τον Τζεμ για να ελέγχει την Τσιτσέκ και τον Κάιτμπεη και να χειρίζεται τα είκοσι χιλιάδες κομμάτια χρυσού με την προσποίηση ότι θα μεταφέρει τον Τζεμ στην Αίγυπτο.^[19] Η Τσιτσέκ αγωνίστηκε για λογαριασμό του Τζεμ, πολλά χρόνια και υπηρέτησε ως κύριος σύμμαχος του, στην προσπάθεια του να ελευθερώσει τον εαυτό του από την Ευρωπαϊκή αιχμαλωσία που συνάντησε μετά την ήττα του από τον αδελφό του.^[12]

Θάνατος

Η Τσιτσέκ πέθανε στις 3 Μαΐου 1498 από Πανούκλα και θάφτηκε στο Κάιρο. Το πτώμα του Τζεμ, επέστρεψε από τη Νάπολη, όπου και πέθανε, και θάφτηκε στον τάφο του μεγαλύτερου αδελφού του, Μουσταφά.

Παραπομπές

1. Babinger 1992, σελ. 173.
2. Uluçay 1985, σελ. 41.
3. Süreyya 1969, σελ. 140.
4. Cem 2004, σελ. 88.
5. Tektaş 2004, σελ. 63.
6. Yılmaz 1996, σελ. 14.
7. Baysun 1946, σελ. 11.
8. Sakaoğlu 2007, σελ. 57.
9. Peirce 1993, σελ. 47.
10. Har-El 1995, σελ. 105.
11. Peirce 1993, σελ. 47-8.
12. Peirce 1993, σελ. 48.
13. Har-El 1995, σελ. 112.
14. Har-El 1995, σελ. 117.
15. Yurdusev 2016, σελ. 83.
16. Journal 1979, σελ. 219.
17. Har-El 1995, σελ. 120.
18. Har-El 1995, σελ. 121.
19. Har-El 1995, σελ. 129.

Πηγές

Franz Babinger (1992). Mehmed the Conqueror and His Time. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01078-6.  M. Çağatay Uluçay (1985). Padişahların kadınları ve kızları. Türk Tarih Kurumu.  Leslie P. Peirce (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press. ISBN 978-0-195-08677-5.  Mehmet Süreyya Bey (1969). Osmanlı devletinde kim kimdi, Volume 1. Küğ Yayını. ISBN 978-9-004-12106-5.  A. Yurdusev (28 Ιανουαρίου 2016). Ottoman Diplomacy: Conventional or Unconventional?. Springer. ISBN 978-0-230-55443-6.  Journal of Turkish Studies. Harvard University Printing Office. 1979. ISBN 978-0-230-55443-6.

Hasan Cem (2004). Osmanlı tarihinde katledilen şehzadeler. Geçit Kitabevi. ISBN 978-9-757-69989-7.  Nazım Tektaş (2004). Harem'den taşanlar. Çatı. ISBN 978-9-758-84502-6.  Muammer Yılmaz (1996). Cem Sultan. Springer.  Cavid Baysun (1946). Cem Sultan: hayati ve ṣiirleri. Ahmet Halit Kitabevi. ISBN 978-0-230-55443-6.  Necdet Sakaoğlu (2007). Famous Ottoman Women. Avea.  Shai Har-El (1995). Struggle for Domination in the Middle East: The Ottoman-Mamluk War, 1485-91. BRILL. ISBN 978-9-004-10180-7.