Υπεράσπιση της ποίησης (Πέρσι Σέλλεϋ)

Υπεράσπιση της ποίησης
ΣυγγραφέαςΠέρσι Σέλλεϋ
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1821
Ημερομηνία δημοσίευσης1840
Θέμαποίηση
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Υπεράσπιση της ποίησης (αγγλικός τίτλος: A Defence of Poetry) είναι ένα ημιτελές δοκίμιο του Άγγλου ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ που γράφτηκε τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1821, όταν ο ποιητής ήταν 29 ετών, δηλαδή ένα χρόνο πριν φύγει από τη ζωή, και το οποίο ο ποιητής άφησε στην άκρη και δεν ολοκλήρωσε ποτέ.[1] Το κείμενο δημοσιεύτηκε μεταθανάτια το 1840 στο Δοκίμια, Γράμματα από το Εξωτερικό, Μεταφράσεις και Αποσπάσματα.[2] Η τελευταία του πρόταση εκφράζει τη διάσημη πρόταση του Σέλλεϋ ότι «οι ποιητές είναι οι ανεπίσημοι νομοθέτες του κόσμου».[3]

Αφορμή για τη συγγραφή του έργου στάθηκε ένα κείμενο του 1820 του Τόμας Λαβ Πήκοκ, Οι Τέσσερεις Εποχές της Ποίησης (αγγλικός τίτλος: The Four Ages of Poetry),[4] κεντρική θέση του οποίου ήταν ότι όσο ο πολιτισμός προχωρεί τόσο η ποίηση παρακμάζει. Ο Σέλλεϋ απάντησε αμέσως με την Υπεράσπιση της ποίησης, ένα κείμενο που ξεφεύγει από τα όρια της πραγματείας για να γίνει μια εκ βαθέων εξομολόγηση της πίστης του ποιητή στην τέχνη του.[3]

Στα Ελληνικά το έργο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ύψιλον/Βιβλία σε μετάφραση της ποιήτριας Ιουλίτας Ηλιοπούλου. Στον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης η Ιουλίτα Ηλιοπούλου εκφράζει την πεποίθηση πως η θεωρητική σκέψη του Σέλλεϋ εντυπωσιακά φαίνεται να ταυτίζεται με τη σκέψη του Οδυσσέα Ελύτη.[3]

Περιεχόμενο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο μέρος του δοκιμίου σχετίζεται με την ποίηση, ως προς τα στοιχεία και τις αρχές της, ενώ το δεύτερο μέρος θα είχε ως αντικείμενο την εφαρμογή αυτών των αρχών στο σύγχρονο ποιητικό παρόν. Το δεύτερο μέρος του έργου που ανήγγειλε ο Σέλλεϋ δε γράφτηκε ποτέ.[3]

«Η ποίηση κάνει τα πάντα αγάπη», γράφει ο Σέλλεϋ. «Κάτω από την κυριαρχία της οδηγεί σε ενότητα όλα τα ασυμβίβαστα».[3]

Ο στόχος του Σέλλεϋ ήταν να δείξει ότι οι ποιητές καθιερώνουν την ηθική και εμπνέουν τους νομικούς κανόνες σε μια κοινωνία των πολιτών, δημιουργώντας έτσι ένα θεμέλιο για τους άλλους θεσμούς μιας κοινότητας.

Ο Robert M. Hutchins και ο Mortimer J. Adler έγραψαν:

Στην Υπεράσπιση της ποίησης, ο Σέλλεϋ προσπαθεί να αποδείξει ότι οι ποιητές είναι φιλόσοφοι· ότι είναι οι δημιουργοί και προστάτες των ηθικών και αστικών νόμων· και ότι αν δεν ήταν οι ποιητές, οι επιστήμονες δεν θα μπορούσαν να έχουν αναπτύξει ούτε τις θεωρίες τους ούτε τις εφευρέσεις τους. Οι ποιητές εισάγουν και διατηρούν την ηθική. Τα ήθη που δημιουργούνται έτσι κωδικοποιούνται σε νόμους. Η κοινωνική λειτουργία ή η χρησιμότητα των ποιητών είναι ότι δημιουργούν και διατηρούν τους κανόνες και τα ήθη μιας κοινωνίας.[5]

Ο Ντέιβιντ Πέρκινς έγραψε:

... Ο Σέλλεϋ ασχολήθηκε κυρίως να εξηγήσει την ηθική (και άρα την κοινωνική) λειτουργία της ποίησης. Με αυτόν τον τρόπο, παρήγαγε μια από τις πιο διεισδυτικές γενικές συζητήσεις για την ποίηση που έχουμε.[6]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ernest Bernbaum, ed., Anthology of Romanticism, 3rd ed. rev. & enlarged (New York: Ronald Press, 1948), p. 990.
  2. ↑ Sandy, Mark. "A Defence of Poetry" by Percy Bysshe Shelley. 25 August 2004. The Literary Encyclopaedia
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Πέρσι Σέλλεϋ. Υπεράσπιση της Ποίησης. Πρόλογος και μετάφραση Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Ύψιλον/Βιβλία. Αθήνα. Δεύτερη έκδοση 1999. Πρώτη έκδοση 1996. ISBN 960-7949-36-6.
  4. ↑ Eliot, Charles W., ed. English Essays: From Sir Philip Sidney to Macaulay. With Introductions and Notes. The Harvard Classics. Edited by Charles W. Eliot. New York: P.F. Collier and Son, 1909.
  5. ↑ Hutchins, Robert M., and Mortimer J. Adler, eds. Gateway to the Great Books, Volume 5, Critical Essays. Toronto: Encyclopædia Britannica, Inc., 1963, p. 214.
  6. ↑ Perkins, David, ed. English Romantic Writers, 2nd edition. Toronto: Harcourt Brace College Publishers, 1995, p. 1131. (ISBN 0-15-501688-1).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]