Φάις

Φάις
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Θάνατος10  Αυγούστου 955
Χώρα πολιτογράφησηςΠριγκιπάτο της Ουγγαρίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΓονείςΓιούτας
ΟικογένειαΟίκος των Άρπαντ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φάις ή Φαλίτσι, ουγγρ.: Fajsz ή Falicsi, ήταν μέγας πρίγκιπας των Ούγγρων από π. το 950 έως π. το 955. Όλες οι πληροφορίες γι' αυτόν προέρχονται από το Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν (De administrando imperio), ένα βιβλίο που έγραψε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ζ' Πορφυρογέννητος. Καμία άλλη σύγχρονη πηγή ή μεταγενέστερο ουγγρικό χρονικό δεν διατήρησε το όνομά του, υποδηλώνοντας ότι δεν είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική της συνομοσπονδίας των ουγγρικών φυλών.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φάις ήταν ο μόνος γνωστός γιος του Γιουτότσας, του 3ου γιου του Άρπαντ που ηγήθηκε της συνομοσπονδίας των ουγγρικών φυλών, κατά τη στιγμή της κατάκτησης της λεκάνης των Καρπαθίων μεταξύ 895 και 907 π. [1] Μετά το τέλος του Άρπαντ, [2] συνέβησαν θεμελιώδεις αλλαγές στην κυβέρνηση της φυλετικής συνομοσπονδίας. [3] Παρόλο που οι διάφορες φυλές μπορούσαν ακόμη και μετά να ενεργούν από κοινού για επιδρομές, δεν υπάκουαν πλέον σε μια ισχυρή κεντρική εξουσία. [4]

Ακόμα κι έτσι, όπως τονίζει ο ιστορικός Mίκλος Μόλναρ, «η υπεροχή του Οίκου των Άρπαντ φαίνεται να παρέμεινε ακλόνητη». [2] Για παράδειγμα, Ούγγροι επισκέπτες στην Κωνσταντινούπολη -συμπεριλαμβανομένου του Tέρμασους, ενός δισεγγονού [1] του Άρπαντ- ενημέρωσε τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ' των Μακεδόνων γύρω στο 948, ότι ο «πρώτος αρχηγός» των Ούγγρων «προέρχεται με διαδοχή από την οικογένεια του Άρπαντ». [4] Ο Κωνσταντίνος Ζ' αναφέρει επίσης ότι ο Φάις ήταν ο επικεφαλής της συνομοσπονδίας των ουγγρικών φυλών γύρω στο 950. Ο ιστορικός Γιούλα Κρίστο προτείνει ότι ο Φάις παραιτήθηκε μετά την καταστροφική ήττα των Ούγγρων από τους Γερμανούς στη μάχη του Λέχφελντ το 955 [5] [4].

Καταγωγή και υστεροφημία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα του Fajsz, το οποίο διατηρήθηκε σε δύο μορφές -«Φαλίσι» και «Φάλις»[6]- μπορεί να συνδεθεί είτε με την ουγγρική λέξη για το "μισό" (fél), είτε με το ρήμα fal ("να καταβροχθίσει"). [7] Ο ιστορικός Γκιόργκυ Γκιόρφυ προτείνει ότι τα χωριά με το όνομα Fajsz στη λεκάνη των Καρπαθίων -για παράδειγμα, αυτό στην κομητεία Μπατς-Κίσκουν (Ουγγαρία)-πήραν το όνομά του. [6] Με βάση την καταγεγραμμένη μορφή Φαλίσι του ονόματος του Fajsz, ο Γιούλα Κρίστο απορρίπτει αυτή την υπόθεση. [6]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Kristó & Makk 1996.
  2. ↑ 2,0 2,1 Molnár 2001, σελ. 17.
  3. ↑ Curta 2006, σελ. 189.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Engel 2001, σελ. 20.
  5. ↑ Kristó & Makk 1996, σελ. 23.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Kordé 1994, σελ. 207.
  7. ↑ Kristó & Makk 1996, σελ. 22.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (Greek text edited by Gyula Moravcsik, English translation by Romillyi J. H. Jenkins) (1967). Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies. (ISBN 0-88402-021-5).
  • Curta, Florin (2006). Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250Απαιτείται δωρεάν εγγραφή. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-89452-4. 
  • Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3. 
  • Kordé, Zoltán (1994). «Falitzi». Στο: Kristó, Gyula· Engel, Pál· Makk, Ferenc, επιμ. Korai magyar történeti lexikon (9-14. század) [Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th-14th centuries)]. Akadémiai Kiadó. σελ. 207. ISBN 963-05-6722-9. 
  • Kristó, Gyula· Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói [Rulers of the House of Árpád] (στα Ουγγρικά). I.P.C. Könyvek. ISBN 963-7930-97-3. 
  • Molnár, Miklós (2001). A Concise History of HungaryΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-66736-4. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Kristó, Gyula (2001). Histoire de la Hongrie médiévale: Tome 1 Le temps des Árpàds [Medieval Hungary, Volume I: The Time of the Árpáds] (in French). Presses universitaires de Rennes. ISBN 2-86847-533-7.