Χαριβάνς Ράι Μπατσάν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | हरिवंश राय बच्चन (Χίντι) |
Γέννηση | 27 Νοεμβρίου 1907[1][2][3] Πραγιαγκράτζ |
Θάνατος | 18 Ιανουαρίου 2003[1][2][3] Μουμπάι |
Χώρα πολιτογράφησης | Βρετανικές Ινδίες (έως 1947) Ινδία (από 1950) |
Θρησκεία | Ινδουισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Χίντι[4] |
Σπουδές | St Catharine's College, Cambridge |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας πολιτικός πεζογράφος[5] |
Αξιοσημείωτο έργο | Do Chattanen |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Τέτζι Μπατσάν (1941–2003) |
Τέκνα | Αμιτάμπ Μπατσάν Ατζιτάμπ Μπατσάν |
Γονείς | Pratap Narayan Shrivastava[6] και Saraswati Devi Shrivastava[6] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Ράτζα Σάμπα |
Βραβεύσεις | Πάντμα Μπούσαν (1976) Sahitya Akademi Award in Hindi (1968)[7] βραβείο Σιρομάνι Σαχιτκάρ (1991) |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χαριβάνς Ράι Σριβαστάβα (27 Νοεμβρίου 1907 – 18 Ιανουαρίου 2003), γνωστός με το ψευδώνυμο Μπατσάν, ήταν Ινδός ποιητής του λογοτεχνικού κινήματος Νάγι Καβίτα (ρομαντική έξαρση) της λογοτεχνίας των Χίντι του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε σε μια Ινδουιστική Αουάντι Ινδική οικογένεια Σριβαστάβα Καγιάσθα, στο Αλλαχαμπάντ στις Ηνωμένες Επαρχίες του Άγρα και Ουντ, στη Βρετανική Ινδία. Ήταν επίσης ποιητής του Χίντι Κάβι Σαμμελάν. Είναι πιο γνωστός για το πρώιμο έργο Μαντχουσάλα (मधुशाला).[8] Ήταν επίσης σύζυγος της κοινωνικής ακτιβίστριας Τέτζι Μπατσάν, πατέρας του Αμιτάμπ Μπατσάν και παππούς του Αμπισέκ Μπατσάν. Το 1986 τιμήθηκε με το Πάντμα Μπουσάν για την υπηρεσία του στη λογοτεχνία των Χίντι.[9]
Ο Μπατσάν ήταν ο μεγαλύτερος γιος των Πρατάπ Ναραγιάν Σριβαστάβ και Σαρασουάτι Ντέβι. Το πατρικό χωριό του ήταν το Μπαμπουπάτι στην επαρχία Πραταπγκάρ, στις Ηνωμένες Επαρχίες των Άγκρα και Ουντ, στη Βρετανική Ινδία (σημερινό Ούταρ Πραντές, Ινδία).[εκκρεμεί παραπομπή]
Επίσης ήταν γνωστός ως "Μπατσάν" (που σημαίνει "Παιδί") στο σπίτι.[εκκρεμεί παραπομπή] Έλαβε στοιχειώδη εκπαίδευση στο δημοτικό σχολείο και ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση της φοίτησης στα Καγιάσθα Πααθσάαλα\ (कायस्थ पाठशाला) για να μάθει τα Ούρντου ως το πρώτο βήμα για μια καριέρα στη νομική.[εκκρεμεί παραπομπή]
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Αλλαχαμπάντ και το Πανεπιστήμιο Μπανάρας Χίντου.[εκκρεμεί παραπομπή] Σε αυτή την περίοδο, ήρθε υπό την επιρροή του κινήματος για την ανεξαρτησία τότε υπό την ηγεσία του Μαχάτμα Γκάντι.[εκκρεμεί παραπομπή]
Από το 1941 έως το 1952 δίδαξε στο Τμήμα αγγλικών στο Πανεπιστήμιο του Αλλαχαμπάντ και μετά πέρασε τα επόμενα δύο χρόνια στο Σεντ Κάθεριν Κόλετζ, στο Κέμπριτζ, στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ολοκληρώνοντας το διδακτορικό του στον Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς. Άρχισε τη χρήση του "Μπατσάν" αντί του Σριβαστάβα. Μετά την επιστροφή του στην Ινδία συνέχισε τη διδασκαλία και επίσης υπηρέτησε στο Πανινδικό Ραδιόφωνο στο Αλλαχαμπάντ.
Το 1926, σε ηλικία 19 ετών, ο Μπατσάν παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Σιάμα, που τότε ήταν 14 ετών.[εκκρεμεί παραπομπή] Ωστόσο πέθανε δέκα χρόνια αργότερα, το 1936, έπειτα από φυματίωση. Ο Μπατσάν παντρεύτηκε την Τέτζι Μπατσάν το 1941 και ήταν παντρεμένοι μέχρι τον θάνατό του. Απέκτησαν δύο γιους, τους Αμιτάμπ Μπατσάν και τους Ατζιτάμπ Μπατσάν
Το 1955, ο Μπατσάν μετατοπίστηκε προς το Δελχί για να ενταχθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών και για δέκα χρόνια ασχολήθηκε με την εξέλιξη των Χίντι ως επίσημη γλώσσα της Ινδίας.[εκκρεμεί παραπομπή]
Επίσης, εμπλούτισε τα Χίντι μέσα από μεταφράσεις μείζονων γραπτών.[εκκρεμεί παραπομπή] Ως ποιητής είναι γνωστός για το ποίημά του Μαντχουσάλα (ένα μπαρ που πουλάει αλκοολούχα ποτά).[εκκρεμεί παραπομπή] Εκτός από το Ρουμπαϊγιάτ του Ομάρ Καγιάμ, μετέφρασε στα Χίντι το Μάκβεθ και τον Οθέλλο του Σαίξπηρ και το Μπαγκαβάτ Γκίτα.[εκκρεμεί παραπομπή] Το Νοέμβριο του 1984 έγραψε το τελευταίο του ποίημα, το "Εκ Νοβέμπερ 1984" για τη δολοφονία της Ίντιρα Γκάντι.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ο Μπατσάν ήταν υποψήφιος στην Ινδική Ράτζια Σάμπα το 1966 και η Κυβέρνηση του απένειμε το Σαχίτγια Ακάντεμι τρία χρόνια αργότερα.[εκκρεμεί παραπομπή] Το 1976 τιμήθηκε με το Πάντμα Μπουσάν για τη συμβολή του στην λογοτεχνία των Χίντι. Τιμήθηκε επίσης με το Σαρασουάτι Σαμμάν για την αυτοβιογραφία τέσσερων τόμων, Κια Μπουλούν Κια Γιάαντ Καρούν, Νίντα Κα Νιρμάν Φιρ, Μπασέρε Σε Ντουρ και Ντασντουάρ Σε Σοπάν Τακ,[10] το βραβείο Σόβιετλαντ Νεχρού και το Βραβείο Λότους στην Αφροασιατική διάσκεψη συγγραφέων.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ο Μπατσάν πέθανε στις 18 Ιανουαρίου 2003, σε ηλικία 95 ετών, ως αποτέλεσμα των διαφόρων αναπνευστικών παθήσεων.[11] Η γυναίκα του Τέτζι πέθανε τον Δεκέμβριο του 2007, σε ηλικία 93 ετών.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ο Μπατσάν συνήθιζε να περιγράφει τον εαυτό του όπως παρακάτω:
" | Mitti ka-tan, masti ka man, kshan-bhar jivan– mera parichay. (मिट्टी का तन, मस्ती का मन, क्षण भर जीवन, मेरा परिचय) (Ένα σώμα από πηλό, ένα μυαλό γεμάτο παιχνίδι, μια δεύτερη ζωή – αυτός είμαι εγώ) |
" |
Το έργο του Μπατσάν έχει χρησιμοποιηθεί σε ταινίες και μουσική. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τα παρακάτω:
|
|
|