| Χωρίς Αύριο | |
|---|---|
| Σκηνοθεσία | Hur Jin-ho |
| Πρωταγωνιστές | Han Suk-kyu και Shim Eun-ha |
| Διανομή | Netflix |
| Πρώτη προβολή | 24 Ιανουαρίου 1998[1] |
| Διάρκεια | 97 λεπτά |
| Προέλευση | Νότια Κορέα |
| Γλώσσα | Κορεατική γλώσσα |
| δεδομένα () | |
Το Χωρίς Αύριο (κορεάτικα: 8월의 크리스마스) είναι μια ρομαντική δραματική ταινία της Νότιας Κορέας παραγωγής 1998, που αναδιαμόρφωσε το κινημτογραφικό είδος του κορεάτικου μελοδράματος. Στην ταινία, που ήταν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χουρ Γιν-Χο, πρωταγωνιστούν οι Χαν Σουκ-Κιου και Σιμ Έουν-Χα.
Μετά από έναν αποτυχημένο αρραβώνα, ο Γιουνγκ-Γουόν (Χαν Σουκ-Κιου), ιδιοκτήτης φωτογραφείου που διανύει τη δεκεατία των 30, ζει με την οικογένειά του: την αδερφή του, τον σύζυγο και το παιδί της και τον πατέρα του. Γνωρίζει την Ντα-Ριμ (Σιμ Έουν-Χα), μια νεαρή παρκαδόρισσα, όταν εκείνη χρειάζεται κάποιες φωτογραφίες γρήγορης εκτύπωσης, για να τις χρησιμοποιήσει ως αποδεικτικά στοιχεία ενάντια στους παραβάτες στάθμευσης. Κάτι συμβαίνει ανάμεσα στους δύο ήρωες, οι οποίοι συναντιούνται όλο και πιο συχνά και αρχίσουν να τρέφουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον.
Πριν προχωρήσει περισσότερο το ειδύλλιό τους, ο Γιουνγκ-Γουόν ανακαλύπτει ότι τα πρόσφατα προβλήματα υγείας του είναι συμπτώματα μιας ανίατης ασθένειας. Ως μέρος της συμφιλίωσης του με τη μοίρα του, ακριβώς τη στιγμή που έχει ξαναβρεί την ευτυχία, διακόπτει κάθε επαφή με την Ντα-Ριμ κλείνοντας και το φωτογραφείο του. Εκείνη είναι συντετριμμένη, αλλά δεν έχει κανέναν τρόπο να τον βρει.
Ο Γιουνγκ-Γουόν δημιουργεί επίσης ένα βήμα προς βήμα εγχειρίδιο για τη χρήση του μηχανήματος εμφάνισης φωτογραφιών στο κατάστημά του, έτσι ώστε να μπορέσει ο πατέρας του να αναλάβει όταν ο ίδιος πεθάνει. Πηγαίνει σε ένα πάρτι με ποτά μαζί με τους παιδικούς του φίλους για να τους αποχαιρετήσει, αλλά αποκαλύπτει τον επικείμενο θάνατό του μόνο στον καλύτερο φίλο του, ο οποίος δεν τον πιστεύει μέχρι που ο Γιουνγκ-Γουόν καταρρέει στο αστυνομικό τμήμα όπου οδηγούνται οι φίλοι.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα, ο Γιουνγκ-Γουόν παρατηρεί κρυφά την Ντα-Ριμ να γυρίζει στη δουλειά της χαρούμενη και ικανοποιείται που το σχέδιό του έχει λειτουργήσει. Τραβάει ένα αναμνηστικό πορτρέτο με χρονόμετρο και, μόλις χτυπάει το κλείστρο, χαμογελάει.[2]
Βραβεία Τεχνών Baeksang 1998[3]
Κινηματογραφικά Βραβεία Blue Dragon 1998
Βραβεία Σκηνοθετών 1998
Βραβεία Grand Bell 1999
Με 422.930 εισιτήρια στη Σεούλ και προβολές στη Σιγκαπούρη, η ταινία διατηρεί μέχρι σήμερα μια μόνιμη βάση θαυμαστών στην Ασία και χρησιμοποιείται συχνά για διδασκαλία σεναρίου και κινηματογράφου στην Κίνα και τη Νότια Κορέα. Επίσης το 1998, η ταινία προσκλήθηκε να προβληθεί στο τμήμα Διεθνούς Εβδομάδας Κριτικής στο Φεστιβάλ των Καννών.[5] Το 1998 κατέλαβε την 4η θέση στις εισπράξεις μεταξύ των κορεατικών ταινιών. Λόγω της επιτυχίας της, η ταινία κυκλοφόρησε εμπορικά στο Κέντρο Τέχνης του Χονγκ Κονγκ στις 3 Αυγούστου 1999 και στην κινηματογραφική αίθουσα του Μπρόντγουεϊ από τις 30 Σεπτεμβρίου έως τις 24 Νοεμβρίου 1999.
Στο ιαπωνικό ριμέικ του 2007 σε σκηνοθεσία Σουνίτσι Ναγκασάκι, ο γυναικείος χαρακτήρας είναι δασκάλα.[6]