109 Ευτυχία

109 Ευτυχία

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Κρίστιαν Χάινριχ Φρήντριχ Πέτερς
Ημ/νία ανακάλυψης	9 Οκτωβρίου 1869
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο	3,498 AU (523,33 εκατομ. km)
Περιήλιο	1,894 AU (283,33 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,696 AU (403,327 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,298
Περίοδος περιφοράς	1616,95
Μέση ανωμαλία	331,26°
Κλίση	7,886°
Ω	3,21°
Όρισμα περιηλίου	= 56,59°
Απόλυτο μέγεθος (H)	9[2]

Η Ευτυχία (Felicitas) είναι ένας μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,75. Ανακαλύφθηκε το 1869 από τον Γερμανοαμερικανό αστρονόμο Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης (Αστεροσκοπείο Λίτσφιλντ του Κολεγίου Χάμιλτον), και πήρε το όνομα της μυθικής προσωποποιήσεως της ευτυχίας.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ευτυχίας υπολογίσθηκε σε 89,4 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 750 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ευτυχίας εκτιμάται σε 2,50 cm/sec², ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 47,3 m/sec (170 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Ευτυχίας είναι C (ανθρακούχος). Το άλβεδό της είναι 0,070, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 104 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Ευτυχία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 11,5 λεπτά.

Παραπομπές

1. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000109. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2024.
2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000109. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα