Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Ούργιο Βάισαλα |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 22 Φεβρουαρίου 1938 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1938 DT, 1976 WK |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,117 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,2045 AU(329,8 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 1,947 AU (291,2 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,462 AU (368,4 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1195,5 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 5,1085 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
175,35 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 51,68 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 178,37 ° |
Ο Γκράνε (Granö) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,08. Ανακαλύφθηκε το 1938 από τον Φινλανδό αστρονόμο Ούργιο Βάισαλα, που παρατηρούσε από το Τούρκου της Φινλανδίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Φινλανδού γεωγράφου και πρύτανη του Πανεπιστημίου του Τούρκου, Γιόχανες Γκάμπριελ Γκράνε (Johannes Gabriel Granö).
Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Γκράνε είναι άγνωστα. Ο Γκράνε περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε περίπου 100 ως 175 ώρες, μία εξαιρετικά αργή περιστροφή για αστεροειδή.
1450 Ραϊμόντα | 1451 Γκράνε | 1452 Ουννία |
---|