146 Λουκίνα

146 Λουκίνα

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Αλφόνς Μπορελλύ
Ημ/νία ανακάλυψης	8 Ιουνίου 1875
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1950 CY
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 27 Απριλίου 2019 (Ι.Η. (JD) 2458600,5)
Αφήλιο	2,901 AU (434,0 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,535 AU (379,3 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,718 AU (406,6 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,067
Περίοδος περιφοράς	1636,8
Μέση ανωμαλία	58,978°
Κλίση	13,101°
Ω	83,946°
Όρισμα περιηλίου	= 146,004°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,53[2]

Η Λουκίνα (Lucina) είναι ένας μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,20. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον Γάλλο αστρονόμο Αλφόνς Μπορελλύ, που παρατηρούσε από τη Μασσαλία, και πήρε το όνομα της θεάς του τοκετού στη ρωμαϊκή μυθολογία.

Δύο επιπροσθήσεις αστέρων από τη Λουκίνα έχουν καταγραφεί, το 1982 και το 1989. Κατά την πρώτη, ανιχνεύθηκε με πιθανότητα η ύπαρξη ενός μικρού δορυφόρου της (διαστάσεων περίπου 6 χιλιομέτρων), πράγμα που υποστηρίζουν και αστρομετρικές παρατηρήσεις που έγιναν το 2003.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Λουκίνας υπολογίσθηκε σε 132,2 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,4 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Λουκίνας εκτιμάται σε 3,7 cm/sec² (265 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 70 m/sec (252 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Λουκίνας είναι C ή Ch (ανθρακούχος). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,036, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 104 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Λουκίνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 18 ώρες και 33 λεπτά.

Παραπομπές

1. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000146. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2024.
2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000146. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα