Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Γιόχαν Παλίζα |
Ημ/νία ανακάλυψης | 2 Νοεμβρίου 1875 |
Ονομασίες | |
Κατηγορία | Ομάδα της Χίλντας |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 31 Μαρτίου 2024 (Ι.Η. (JD) 2460400,5) | |
Αφήλιο | 4,523 AU (676,7 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 3,420 AU (511,6 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 3,972 AU (594,15 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,139 |
2.891,0 ημέρες | |
38,67° | |
Κλίση | 7,829° |
228,09° | |
= 39,38° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 7,76[2] |
Η Χίλντα (Hilda) είναι πολύ μεγάλος σκουρόχρωμος αστεροειδής που κινείται στα εξώτατα όρια της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,48. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από την Πόλα, τη σημερινή Πούλα της Κροατίας, και έλαβε το όνομά της από το βαφτιστικό όνομα μιας θυγατέρας του σύγχρονού του και συμπατριώτη του αστρονόμου, ιατρού και μαθηματικού Τέοντορ φον Οππόλτσερ.
Η Χίλντα έδωσε το όνομά της στην «Ομάδα της Χίλντας», μία κατηγορία αστεροειδών που έχουν παρόμοιες τροχιές σε μεγάλες αποστάσεις από τον Ήλιο (3,9 ως 4,0 AU). Η ομάδα αυτή δεν αποκαλείται «οικογένεια» αστεροειδών, καθώς τα μέλη της δεν έχουν κοινή καταγωγή, αλλά απλώς οι τροχιές τους είναι «κλειδωμένες» σε τροχιακό συντονισμό 2:3 με τον πλανήτη Δία.
Μία επιπρόσθηση αστέρα από τη Χίλντα παρατηρήθηκε από την Ιαπωνία στις 31 Δεκεμβρίου 2002.
Η μέση διάμετρος της Χίλντας εκτιμάται σε 170,63 χιλιόμετρα. Η επίπεδη καμπύλη φωτός της φανερώνει ένα σχεδόν σφαιρικό σώμα. Η μάζα της εκτιμάται σε 1,5 τετράκις εκατομμύριο τόνους. Ο φασματικός τύπος της Χίλντας είναι X (ανθρακούχος) ή P. Το άλβεδό της είναι 0,062. Η Χίλντα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 57,5 λεπτά, μία σχετικώς γρήγορη περιστροφή για μεγάλο αστεροειδή.
152 Αταλά | 153 Χίλντα | 154 Βέρθα |
---|