1639 Μπόουερ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/01/2022.
1639 Μπόουερ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Συλβαίν Αρέντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 12 Σεπτεμβρίου 1951
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1951 RB, 1934 PT, 1936 AC,
1939 XH, 1942 NA, 1951 TE,
1953 DK, 1953 GV
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,150
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,573 AU (384,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,187 AU (327,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,959 AU (442,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1507,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 8,436 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
324,23 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 106,58 °
Μέση ανωμαλία (M): 188,93 °
Η τροχιά του αστεροειδούς 1639 Μπόουερ

Ο Μπόουερ (Bower) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,047. Ανακαλύφθηκε το 1951 από τον Βέλγο αστρονόμο Συλβαίν Αρέντ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου και μαθηματικού Έρνεστ Κλαρ Μπόουερ (Ernest Clare Bower).

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μπόουερ εκτιμάται σε 36,41 ± 3,7 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι C (ανθρακούχος), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0541. Ο Μπόουερ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 9 ως 16 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]