Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 3 Οκτωβρίου 1934 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1934 TD, 1930 WE, 1952 BX, 1955 XA, 1963 SO, 1971 RC |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,256 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,589 AU (387,3 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 1,925 AU (287,95 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,252 AU (486,6 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1521,3 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,963 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
177,22 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 250,43 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 184,35 ° |
Η Τσάικα (Chaika) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,149. Ανακαλύφθηκε το 1934 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας, και πήρε το όνομά της προς τιμή της πρώτης γυναίκας που ταξίδεψε στο διάστημα, της Βαλεντίνα Τερέσκοβα, από το όνομα κλήσης της σε αυτή την πρώτη πτήση, «Τσάικα» (Ча́йка = γλάρος στη ρωσική).
Η μέση διάμετρος της Τσάικα εκτιμάται σε 13 χιλιόμετρα περίπου. Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά της είναι άγνωστα. Η Τσάικα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 3 ώρες 46 λεπτά και 18,5 δευτερόλεπτα.
1670 Μιναέρτ | 1671 Τσάικα | 1672 Γκεζέλ |
---|