Το πρότυπο 16:9 (1.77:1) (16:9 = 42:32) αφορά σε αναλογία απεικόνισης σε οθόνες με πλάτος 16 και ύψος 9 μέρη. Από το 2009 έχει γίνει η πιο διαδεδομένη αναλογία απεικόνισης για τηλεοράσεις και οθόνες υπολογιστών. Επίσης είναι το διεθνές πρότυπο του HDTV (υψηλής ευκρίνειας τηλεοπτικό σήμα), του Full HD και της απλής ψηφιακής και αναλογικής τηλεόρασης (όχι υψηλής ευκρίνειας). Επίσης το 16:9 χρησιμοποιείται παγκοσμίως ως αναλογία απεικόνισης για τις οθόνες των κινητών τηλεφώνων αντικαθιστώντας την παλιά αναλογία 4:3.
Ο Κερνς H. Πάουερς (Kerns H. Powers), μέλος της Ομάδας Εργασίας SMPTE για την Ηλεκτρονική Παραγωγή Υψηλής Ευκρίνειας, πρότεινε για πρώτη φορά το 16:9 (1.77:1), όταν κανείς από την βιομηχανία εικόνας δεν παρήγε βίντεο με αυτήν την αναλογία. Το 1980 οι δημοφιλείς επιλογές ήταν το 1,33:1 (4:3) (βασισμένο στην τηλεόραση), το 1,66:1 (Ευρωπαϊκή ευρεία αναλογία), το 1,85:1 (η Αμερικανική ευρεία αναλογία), το 2,20:1 (αναλογία των 70 mm ταινιών και του Panavision) και το 2,39:1 (αναλογία του CinemaScope για τις αναμορφικές ευρείας οθόνης ταινίες).
Ο Πάουερς έφτιαξε ορθογώνια δισδιάστατα σχήματα με ίδιο εμβαδόν, διαμορφωμένα για να ταιριάζουν σε κάθε μία από τις δημοφιλείς αναλογίες απεικόνισης. Όταν τα επικάλυψε με κέντρο τα ευθυγραμμισμένα σημεία, βρήκε ότι όλα τα ορθογώνια αναλογιών απεικόνισης χωρούσαν μέσα σε ένα εξωτερικό ορθογώνιο με μια αναλογία 1,77:1 και όλα αυτά καλύπτονταν επίσης από ένα μικρότερο κοινό εσωτερικό ορθογώνιο με την ίδια αναλογία 1,77:1.[1] Η τιμή που εντοπίστηκε από τον Πάουερς είναι το γεωμετρικό μέσο των αναλογιών στα άκρα, 4:3 (1.33:1) και 2.35:1, το οποίο είναι συμπτωματικά κοντά στο 16:9 (1.77:1). Εφαρμόζοντας την ίδια γεωμετρική μέση τεχνική σε 16:9 και 4:3, παρήγαγε την αναλογία απεικόνισης 14:9 , η οποία επίσης χρησιμοποιείται ως μια συμβιβαστική λύση ανάμεσα σε αυτές τις αναλογίες.[2]
Παρόλο που το 16:9 (1.77:1) επιλέχτηκε αρχικά ως συμβιβαστική λύση, τελικά ως επακόλουθο της δημοτικότητας της μετάδοσης υψηλής ευκρίνειας (HDTV) το 16:9 καθιερώθηκε ως η πλέον σημαντική αναλογία απεικόνισης σε χρήση σήμερα.[εκκρεμεί παραπομπή] Τα περισσότερα 4:3 (1.33:1) και 2.39:1 βίντεο είναι τώρα καταγεγραμμένα με τη χρήση της τεχνικής shoot and protect[3] που κρατά την κύρια δράση μέσα στα 16:9 πλαίσια για να διευκολυνθεί η υψηλής ευκρίνειας (HD) μετάδοση[εκκρεμεί παραπομπή].
Μετά το αρχικό Σχέδιο Δράσης για το 16:9 από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει ένα νέο Σχέδιο Δράσης 16:9,[4] για να επιταχύνει την ανάπτυξη των προηγμένων τηλεοπτικών υπηρεσιών σε αυτήν την αναλογία απεικόνισης, τόσο σε PAL όσο και σε HDTV. Το ποσό που διατίθεται για αυτό το Σχέδιο Δράσης είναι Ευρώ228 εκατομμύρια ευρώ.
Το 2008, η βιομηχανία των υπολογιστών άρχισε τη μετάβαση σε 16:9, στις οθόνες και στους φορητούς υπολογιστές. Μια έκθεση του 2008 από την DisplaySearch αναφέρει μια σειρά από λόγους για αυτή την αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας των κατασκευαστών PC και οθονών να επεκτείνουν τις σειρές προϊόντων τους, προσφέροντας προϊόντα με ευρείες οθόνες και υψηλότερες αναλύσεις και βοηθώντας τους καταναλωτές να υιοθετήσουν πιο εύκολα τέτοια προϊόντα και εν τέλει να τονώσουν την αγορά φορητών υπολογιστών και LCD οθονών .[5]
Το 2011 ο Μπένι Μπάντλερ (Bennie Budler), product manager προϊόντων στη Samsung της Νότιας Αφρικής, επιβεβαίωσε ότι οι οθόνες με δυνατότητα ανάλυσης 1920×1200 (16:10) δεν κατασκευάζονται πια και δήλωσε: "Όλα σχετίζονται με τη μείωση του κόστους κατασκευής. Η νέα αναλογία διαστάσεων 16:9, είναι πιο αποδοτική για την κατασκευή σε τοπικό επίπεδο από την προηγούμενη 16:10".[6] Από τότε που οι οθόνες υπολογιστών διαφημίζονται βάσει της αναλογίας απεικόνισης, για οθόνες με το ίδιο εμβαδόν εμφάνισης, μία οθόνη ευρείας αναλογίας, θα έχει μεγαλύτερη ονομαστική διαγώνιο, γεγονός που ακούγεται πιο εντυπωσιακό.
Τον Μάρτιο του 2011 η ανάλυση 1920×1080 (16:9) έγινε η πιο διαδεδομένη ανάλυση που χρησιμοποιείται μεταξύ των χρηστών του λογισμικού Steam. Παλιότερα η πλέον διαδεδομένη ήταν η ανάλυση 1680×1050 (16:10).[7]
Το 16:9 είναι η μόνη ευρείας οθόνης αναλογία απεικόνισης που υποστηρίζεται εγγενώς από το DVD format. Οι αναμορφικές μεταδόσεις DVD αποθηκεύουν το περιεχόμενο σε τετραγωνικά εικονοστοιχεία (square pixels) 5:4 (PAL) ή 3:2 (NTSC) , τα οποία έχουν ρυθμιστεί να επεκτείνονται σε 16:9 ή 4:3, τα οποία χειρίζεται η τηλεόραση ή η συσκευή βίντεο. Για παράδειγμα, ένα PAL DVD με πλήρες πλαίσιο εικόνας μπορεί να περιέχει ένα βίντεο με ανάλυση 720×576 (5:4 αναλογία απεικόνισης), αλλά ένα λογισμικό αναπαραγωγής βίντεο θα τεντώσει αυτό το βίντεο σε ανάλυση 1024×576 (pixel) με επισήμανση 16:9 για να αναδημιουργήσει την σωστή αναλογία διαστάσεων.
Οι παραγωγοί DVD μπορούν, επίσης, να επιλέξουν να απεικονίζονται ακόμη πιο ευρείες αναλογίες όπως 1,85:1 και 2,39:1 μέσα στο 16:9 DVD πλαίσιο με τεχνικές αναδιαμόρφωσης της εικόνας, ή προσθέτοντας μαύρες μπάρες εντός της ίδιας εικόνας. Κάποιες ταινίες που έγιναν σε 1.85:1 αναλογία εικόνας, όπως η αμερικανο-ιταλική συμπαραγωγή "Man of La Mancha και η ταινία Πολύ κακό Για το Τίποτα, ταιριάζουν καλά σε μια 1,77:1 οθόνη υψηλής ευκρίνειας ενώ έχουν βγει και αναμορφικές εκδόσεις σε DVD χωρίς τις μαύρες μπάρες. Σήμερα σχεδόν όλες οι ψηφιακές βιντεοκάμερες έχουν τη δυνατότητα καταγραφής σε 16:9.
Το Super 16 mm φιλμ χρησιμοποιείται συχνά για τηλεοπτική παραγωγή λόγω του χαμηλότερου κόστους, της έλλειψης ανάγκης για soundtrack για την ίδια την ταινία, και αναλογία παρόμοια με το 16:9.[εκκρεμεί παραπομπή]
Κοινές αναλύσεις για το 16:9 παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα:
Πλάτος | Ύψος | Πρότυπο |
---|---|---|
640 | 360 | nHD |
720 | 405 | |
854 | 480 | |
960 | 540 | qHD |
1024 | 576 | |
1280 | 720 | HD |
1366 | 768 | |
1600 | 900 | HD+ |
1920 | 1080 | Full HD |
2048 | 1152 | |
2560 | 1440 | QHD |
2880 | 1620 | |
3200 | 1800 | QHD+ |
3840 | 2160 | 4K UHD |
4096 | 2304 | Πλήρες 4K UHD |
5120 | 2880 | 5K UHD |
7680 | 4320 | 8K UHD |
8192 | 4608 | Πλήρης 8K UHD |
Στην Ευρώπη, το 16:9 είναι το πρότυπο μετάδοσης για τα περισσότερα ψηφιακά κανάλια και όλες τις HDTV μεταδόσεις. Ορισμένες χώρες υιοθέτησαν τη μορφή για την αναλογική τηλεόραση, πρώτα, χρησιμοποιώντας το πρότυπο PALplus (πλέον ξεπερασμένο) και, στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας απλά WSS σήματα στην κανονική PAL εκπομπή.