![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Καρλ Ράινμουτ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 15 Ιουλίου 1950 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1950 NA1, 1950 OA |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,173 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 1,926 AU (288,2 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 1,5935 AU (238,4 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,259 AU (337,95 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 976,5 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 19,0845 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
273,81 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 108,995 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 328,75 ° |
Ο Έκερτ (Eckert) είναι ένας μικρός αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,15. Ανακαλύφθηκε στις 15 Ιουλίου 1950 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του προς τιμήν του Αμερικανού αστρονόμου Γουάλας Τζων Έκερτ (Wallace John Eckert, 1902-1971).[1]
Ανήκει στην Οικογένεια αστεροειδών της Ουγγαρίας.[2] Για αρκετούς μήνες πριν και μετά το περιήλιό του ο Έκερτ βρίσκεται έξω από την Κύρια Ζώνη Αστεροειδών και διασχίζει την τροχιά του πλανήτη Άρη. Είναι ένας από τους ελάχιστους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών που συμπληρώνει μία περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε λιγότερες από χίλιες γήινες ημέρες, καθώς χρειάζεται 977 ημέρες ή 2 έτη και 8 μήνες.
Ο φασματικός τύπος του Έκερτ είναι S (λιθώδης). Ο Έκερτ έχει διάμετρο 6,97 χιλιόμετρα και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 375 ώρες (15,6 γήινες ημέρες), μια εξαιρετικά αργή περιστροφή για αστεροειδή.
1749 Τελαμών | 1750 Έκερτ | 1751 Χέργκετ |
---|