Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Λιουντμίλα Τσερνίχ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 24 Ιανουαρίου 1968 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1968 BD, 1937 LM, 1938 QJ, 1941 FH, 1950 XW, 1952 FU, 1958 HF, 1961 XV, 1966 UC |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,177 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,120 AU (466,7 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,567 AU (384,1 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,672 AU (549,4 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2012,8 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 11,251 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
86,35 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 316,66 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 61,69 ° |
Ο Μάκοβερ (Makover) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,10. Ανακαλύφθηκε το 1968 από τη Σοβιετική αστρονόμο Λιουντμίλα Ιβάνοβνα Τσερνίχ, η οποία παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας.
Η μέση διάμετρος του Μάκοβερ εκτιμάται σε 56,72 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0501. Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται ο Μάκοβερ γύρω από τον εαυτό του.
1770 Σλέσινγκερ | 1771 Μάκοβερ | 1772 Γκαγκάριν |
---|