1791 Πατσάγιεφ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/01/2022.
1791 Πατσάγιεφ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Ταμάρα Σμιρνόβα
Ημερομηνία ανακάλυψης: 4 Σεπτεμβρίου 1967
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1967 RE, 1943 GS, 1943 GZ,
1948 JO, 1948 KA, 1957 JG,
1957 KS, 1958 RC
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,144
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,747 AU (410,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,351 AU (351,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,142 AU (470,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1662,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 5,361 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
199,07 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 73,96 °
Μέση ανωμαλία (M): 336,46 °
3D μοντέλο του αστεροειδούς 1791 Πατσάγιεφ

Ο Πατσάγιεφ (Patsayev) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,8. Ανακαλύφθηκε το 1967 από τη Σοβιετική αστρονόμο Ταμάρα Σμιρνόβα, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Σοβιετικού αστροναύτη (κοσμοναύτη) Βίκτωρα Ιβάνοβιτς Πατσάγιεφ.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Πατσάγιεφ εκτιμάται σε 25,71 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0509. Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται ο Πατσάγιεφ γύρω από τον εαυτό του.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]