1923 Όσιρις

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/01/2022.
1923 Όσιρις
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): C.J. van Houten,
I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Σεπτεμβρίου 1960
Εναλλακτικές ονομασίες B: 4011 P-L, 1966 FR, 1974 KN,
1974 KP, 1974 LE
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,063
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,436 AU (364,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,283 AU (341,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,5885 AU (387,25 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1388,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 4,956 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
353,10 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 106,65 °
Μέση ανωμαλία (M): 161,99 °


Ο Όσιρις (Osiris) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,574. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομα του από τον ομώνυμο θεό των αρχαίων Αιγυπτίων.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Όσιρι εκτιμάται σε 13,11 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι C (ανθρακούχος), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0591.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]