Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | C.J. van Houten, I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 24 Σεπτεμβρίου 1960 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 4633 P-L, 1971 BQ |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,150 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,753 AU (411,9 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,341 AU (350,2 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,165 AU (473,5 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1668,5 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 5,330 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
17,25 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 54,85 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 85,085 ° |
Ο Σιτάρσκι (Sitarski) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,606. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Πολωνού αστρονόμου Γρηγορίου Σιτάρσκι (Grzegorz Sitarski).
Ο φασματικός τύπος του Σιτάρσκι είναι Sq (κατά SMASSII). Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.
2041 Λανσελότος | 2042 Σιτάρσκι | 2043 Ορτουτάι |
---|