Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Γκιόργκι Κούλιν |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 12 Νοεμβρίου 1936 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1936 TH, 1935 PE, 1947 TD, 1947 VA, 1951 LQ, 1952 QG, 1958 UN, 1958 XR, 1963 SN, 1969 UY, 1971 DB |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,106 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,1075 AU (464,9 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,778 AU (415,6 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,437 AU (514,2 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2000,9 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,077 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
321,34 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 59,58 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 320,05 ° |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ορτουτάι (Ortutay) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,791. Ανακαλύφθηκε το 1936 από τον Ούγγρο αστρονόμο Γκιόργκι Κούλιν, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο Κονκόλυ της Βουδαπέστης, και πήρε το όνομά του προς τιμή του συμπατριώτη του αστρονόμου και εθνολόγου Γκιούλα Ορτουτάι (Gyula Ortutay).
Η μέση διάμετρος του Ορτουτάι εκτιμάται σε 44,7 ± 3,0 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0423.
2042 Σιτάρσκι | 2043 Ορτουτάι | 2044 Βιρτ |
---|