2150 Νυκτιμένη

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/01/2022.
2150 Νυκτιμένη
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Γουίλιαμ Λώρενς Σέμποκ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 13 Οκτωβρίου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1977 TA
Κατηγορία: Οικογένεια της Ουγγαρίας
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,057
Μεγάλος ημιάξονας (a): 1,913 AU (286,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,8035 AU (269,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,023 AU (302,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 966,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 25,321 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
201,06 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 235,465 °
Μέση ανωμαλία (M): 36,21 °


Η Νυκτιμένη (Nyctimene) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται κοντά στα εσώτατα όρια (προς τον Ήλιο) της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,4. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τον Αμερικανό αστρονόμο Γουίλιαμ Λώρενς Σέμποκ, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, και πήρε το όνομά της από το ομώνυμο πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, που διέπραξε αιμομιξία με τον πατέρα της και μεταμορφώθηκε σε κουκουβάγια. Η Νυκτιμένη υπήρξε ο δεύτερος από τους δύο συνολικά αστεροειδείς που ανεκάλυψε ο συγκεκριμένος αστρονόμος.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά της Νυκτιμένης είναι άγνωστα. Η Νυκτιμένη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες και 8 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]