2219 Μανούτσι

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
2219 Μανούτσι
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Αστεροσκοπείο Φελίξ Αγκυγιάρ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 13 Ιουνίου 1975
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1975 LU, 1936 OK, 1948 TM,
1952 JC, 1965 VE, 1965 WX,
1974 HD
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,120
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,1495 AU (471,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,771 AU (414,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,528 AU (527,8 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2041,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 7,585 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
72,59 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 294,86 °
Μέση ανωμαλία (M): 161,73 °


Ο Μανούτσι (Mannucci) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,7. Ανακαλύφθηκε το 1975 από το προσωπικό του «Αστεροσκοπείου Φελίξ Αγκυγιάρ» (Ελ Λεονθίτο της Αργεντινής) και πήρε το όνομά του προς τιμή του Εντγκάρντο Μανούτσι (Edgardo Mannucci), μηχανικού στο Αστεροσκοπείο.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μανούτσι εκτιμάται σε 39,49 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0594.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]