2237 Μέλνικοφ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 05/12/2012.
2237 Μέλνικοφ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν
Ημερομηνία ανακάλυψης: 2 Οκτωβρίου 1938
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1938 TB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,218
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,143 AU (470,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,457 AU (367,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,829 AU (572,75 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2035,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,400 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
118,48 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 266,82 °
Μέση ανωμαλία (M): 56,02 °
Η τροχιά του αστεροειδούς 2237 Μέλνικοφ

Ο Μέλνικοφ (Melnikov) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,826. Ανακαλύφθηκε το 1938 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ρώσου αστρονόμου Όλεγκ Αλεξάντροβιτς Μέλνικοφ.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μέλνικοφ εκτιμάται σε 20,54 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,1265 ± 0,015.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]