Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Νικολάι Τσερνίχ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 22 Αυγούστου 1977 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1977 QG3 , 1937 TK, 1942 PC, 1948 QF, 1959 NC, 1970 LM, 1971 QK, 1975 FF, 1981 GK |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,111 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,206 AU (479,6 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,851 AU (426,6 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,561 AU (532,7 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2096,8 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,849 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
61,48 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 300,83 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 17,81 ° |
Ο Μαρτίνοφ (Martynov) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,90. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ρώσου αστροφυσικού Ντμίτρι Γιακόβλεβιτς Μαρτίνοφ (Дмитрий Яковлевич Мартынов).
Η μέση διάμετρος του Μαρτίνοφ εκτιμάται σε 37,92 χιλιόμετρα, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0536.
2375 Ράντεκ | 2376 Μαρτίνοφ | 2377 Στσεγκλόφ |
---|