2458 Βενιακαβέριν

2458 Βενιακαβέριν
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Νικολάι Τσερνίχ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 11 Σεπτεμβρίου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1977 RC7 , 1980 DT, 1985 AD
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,141
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,128 AU (467,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,687 AU (402,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,569 AU (533,9 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2020,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,085 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
128,18 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 183,97 °
Μέση ανωμαλία (M): 189,77 °
Η τροχιά του αστεροειδούς 2458 Βενιακαβέριν

Ο Βενιακαβέριν (Veniakaverin) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,8. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Σοβιετικού συγγραφέα Βενιαμίν Αλεξάνδροβιτς Καβέριν (Вениамин Александрович Каверин), ψευδώνυμο του Β.Α. Ζίλμπερ. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον αστεροειδή 1976 Καβέριν.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Βενιακαβέριν εκτιμάται σε 24,01 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0584.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]