Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Ωγκύστ Σαρλουά |
Ημ/νία ανακάλυψης | 19 Αυγούστου 1890 |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
Αφήλιο | 2,586 AU (386,8 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 1,871 AU (280,0 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,229 AU (333,4 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,160 |
1215,2 | |
109,085° | |
Κλίση | 1,747° |
121,62° | |
= 252,17° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 12,58[2] |
Η Φαέθουσα (Phaëtusa) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,62. Ανακαλύφθηκε το 1890 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια, και πήρε το όνομά του από την ομώνυμη κόρη του Ηλίου στην ελληνική μυθολογία.
Οι διαστάσεις της Φαέθουσας εκτιμώνται σε 7 ως 15 χιλιόμετρα και η μέση πυκνότητα σε 2 gr/cm³. Ο φασματικός της τύπος είναι S (λιθώδης), ενώ το άλβεδό της δεν έχει προσδιορισθεί επακριβώς. Είναι άγνωστο αν η Φαέθουσα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της και με ποια περίοδο.
295 Θηρεσία | 296 Φαέθουσα | 297 Καικιλία |
---|