2976 Λαουτάρο

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
2976 Λαουτάρο
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): C. Torres
Ημερομηνία ανακάλυψης: 22 Απριλίου 1974
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1974 HR, 1953 XA, 1957 NB,
1965 XA, 1977 VV, 1983 TR
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 4 Νοεμβρίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456600,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,144
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,341 AU (499,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,860 AU (427,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,822 AU (571,8 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2230,55 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,810 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
206,985 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 183,15 °
Μέση ανωμαλία (M): 316,01 °


Ο Λαουτάρο (Lautaro) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική (δηλαδή την προς την τροχιά του Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,7. Ανακαλύφθηκε το 1974 από τον αστρονόμο Κάρλος Τόρες, που παρατηρούσε από τη Θέρο Ελ Ρόμπλε της Χιλής, και πήρε το όνομά του από το όνομα του αρχηγού Λαουτάρο των Ινδιάνων Μαπούτσε της Χιλής, που πολέμησε κατά των Ισπανών κατακτητών.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Λαουτάρο εκτιμάται σε 38,42 ± 2,3 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0522. Ο Λαουτάρο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 15 ως 20 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]