3097 Τάκιτος

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|12|02|2025}}
3097 Τάκιτος
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): C.J. van Houten,
I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Σεπτεμβρίου 1960
Εναλλακτικές ονομασίες B: 2011 P-L, 1965 SX, 1975 TL
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 31 Ιουλίου 2016 (Ι.Η. (JD) 2457600,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,090
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,929 AU (438,1 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,665 AU (398,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,193 AU (477,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1830,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 7,467 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
196,77 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 87,96 °
Μέση ανωμαλία (M): 122,83 °


Ο Τάκιτος (Tacitus) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,1. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομά του προς τιμή ενός από τους σημαντικότερους Ρωμαίους ιστορικούς, του Τακίτου.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά του Τακίτου είναι άγνωστα. Ο Τάκιτος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 6 έως 9 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]