Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Αλφόνς Μπορελλύ |
Ημ/νία ανακάλυψης | 27 Νοεμβρίου 1891 |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
Αφήλιο | 3,469 AU (518,9 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 2,107 AU (315,1 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,788 AU (417,0 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,244 |
1699,9 | |
171,96° | |
Κλίση | 8,016° |
252,68° | |
= 114,42° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 9,18[2] |
Η Φαιώ (Phaeo) είναι ένας αρκετά μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,01. Ανακαλύφθηκε το 1891 από τον Γάλλο αστρονόμο Αλφόνς Μπορελλύ, που παρατηρούσε από τη Μασσαλία, και πήρε το όνομα μιας από τις Υάδες στην ελληνική μυθολογία.
Η μέση διάμετρος της Φαιούς υπολογίσθηκε σε 70,8 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 372 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός της τύπος είναι M (μεταλλικός) και το άλβεδό της είναι 0,088 (από δεδομένα του IRAS). Η Φαιώ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 17 ώρες και 35 λεπτά, μία αρκετά αργή περιστροφή για αστεροειδή. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
321 Φλωρεντίνα | 322 Φαιώ | 323 Μπρούσια |
---|