Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | F. Börngen |
Ημ/νία ανακάλυψης | 28 Οκτωβρίου 1973 |
Ονομασίες | |
1973 UX | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 1 Ιουλίου 2021 (Ι.Η. (JD) 2459396,5) | |
Αφήλιο | 2,510 AU (375,6 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 1,782 AU (266,6 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,146 AU (321,1 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,170 |
1148,6 | |
123,63° | |
Κλίση | 0,7355° |
126,19° | |
= 177,64° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 14,3[1] και 14,5[3] |
Ο Ρίχτερ (Richter) είναι μικρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 14,3. Ανακαλύφθηκε το 1973 από τον Γερμανό αστρονόμο Φράιμουτ Μπέρνγκεν, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο Καρλ Σβάρτσιλντ στο Τάουτενμπουργκ της Θουριγγίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του συμπατριώτη του αστρονόμου Νικόλαους Μπ. Ρίχτερ (Nikolaus B. Richter, 1910-1980), του πρώτου διευθυντή του αστεροσκοπείου αυτού.
Αξιοσημείωτη είναι η μικρή κλίση της τροχιάς του Ρίχτερ ως προς την εκλειπτική, μόλις 44΄08΄΄, κάτι που θα καθιστούσε ευκολότερη μία πιθανή αποστολή διαστημοπλοίου από τη Γη προς ναυτόν. Επίσης, κατά το περιήλιο της τροχιάς του ο αστεροειδής φθάνει στα εσωτερικά όρια (τα προς την πλευρά του Ήλιου) της Κύριας Ζώνης.
Η μέση διάμετρος του Ρίχτερ εκτιμάται σε μόλις 3,6 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,20. Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται ο Ρίχτερ γύρω από τον εαυτό του.
3337 Μίλος | 3338 Ρίχτερ | 3339 Τριόσνικοφ |
---|