Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Μαξ Βολφ |
Ημ/νία ανακάλυψης | 15 Νοεμβρίου 1892 |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
Αφήλιο | 2,967 AU (443,8 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 1,857 AU (277,8 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,412 AU (360,8 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,230 |
1368,2 | |
352,20° | |
Κλίση | 3,274° |
38,755° | |
= 9,12° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 11,72[2] |
Η Οστάρα (Ostara) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,56. Ανακαλύφθηκε το 1892 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά της από την υποθετική θεά Ēostre της γερμανικής μυθολογίας.
Η μέση διάμετρος της Οστάρας υπολογίσθηκε σε 19,1 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 7,3 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,115 (από δεδομένα του IRAS). Η Οστάρα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες και 25 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 95 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
342 Ενδυμίων | 343 Οστάρα | 344 Ντεζιντεράτα |
---|