357 Νινίνα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|8|01|2025}}
357 Νινίνα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΩγκύστ Σαρλουά
Ημ/νία ανακάλυψης11 Φεβρουαρίου 1893
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο3,383 AU (506,1 εκατομ. km)
Περιήλιο2,922 AU (437,1 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,153 AU (471,6 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,073
2044,6
131,14°
Κλίση15,094°
138,19°
= 247,69°
Απόλυτο μέγεθος (H)
9,02[2]

Η Νινίνα (Ninina) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,72. Ανακαλύφθηκε το 1893 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διάμετρος της Νινίνας υπολογίσθηκε σε 106,1 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1,25 τετράκις εκατομμύριο τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,051 (από δεδομένα του IRAS). Η Νινίνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 20 ώρες. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 115 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000357. Ανακτήθηκε στις 29  Νοεμβρίου 2024.
  2. ↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000357. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]