Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Ωγκύστ Σαρλουά |
Ημ/νία ανακάλυψης | 31 Δεκεμβρίου 1896 |
Ονομασίες | |
1896 DF | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
Αφήλιο | 3,078 AU (460,4 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 2,468 AU (369,2 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,773 AU (414,8 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,110 |
1686,4 | |
172,69° | |
Κλίση | 8,209° |
99,38° | |
= 333,18° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 9,74[2] |
Η Χαριτία (Gratia) είναι ένας αρκετά μεγάλος αλλά πολύ σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,8. Ανακαλύφθηκε το 1896 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια, και πήρε το όνομά της από τις Χάριτες της ελληνικής μυθολογίας.
Η διάμετρος της Χαριτίας υπολογίσθηκε σε 87,2 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 694 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,028 (από δεδομένα του IRAS). Η Χαριτία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 19 ώρες και 28 λεπτά, μία μάλλον αργή περιστροφή για αστεροειδή. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 ως 100 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
423 Διοτίμα | 424 Χαριτία | 425 Κορνηλία |
---|