996 Ιλαρότης

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|02|2025}}
996 Ιλαρότης
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΓιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης21 Μαρτίου 1923
Ονομασίες
1923 NM, 1977 CG, A915 WH
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Αφήλιο3,520 AU (526,6 εκατομ. km)
Περιήλιο2,661 AU (398,1 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,091 AU (462,4 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,139
1985
85,91°
Κλίση0,661°
347,57°
= 148,85°
Απόλυτο μέγεθος (H)
11,18[1]


Η Ιλαρότης (Hilaritas) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,953. Ανακαλύφθηκε το 1923 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από τη Βιέννη, και πήρε το όνομά της από την αρχαία θεά της χαρούμενης διάθεσης. Αξιοσημείωτη είναι η πολύ μικρή κλίση της τροχιάς της Ιλαρότητος ως προς την εκλειπτική, μόλις 40 λεπτά της μοίρας.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ιλαρότητος εκτιμάται σε 29,54 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,090. Η Ιλαρότης περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 12 λεπτά.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000996. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2025.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]