9 με 5 Nine to Five | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Κόλιν Χίγκινς |
Παραγωγή | Μπρους Γκίλμπερτ |
Σενάριο | Κόλιν Χίγκινς |
Πρωταγωνιστές | Τζέιν Φόντα, Λίλι Τόμλιν, Ντόλι Πάρτον, Ντάμπνυ Κόουλμαν, Marian Mercer, Κόλιν Χίγκινς, Peggy Pope, Ελίζαμπεθ Γουίλσον, Στέρλινγκ Χέιντεν, Χένρι Τζόουνς, Λόρενς Πρέσμαν, Ντέιβιντ Πράις, Ερλ Μπόεν, Χένρι Τζόουνς, Πίτερ Χομπς και Ρεν Γουντς |
Μουσική | Τσαρλς Φοξ |
Φωτογραφία | Ρεϊνάλντο Βιγιαλόμπος |
Μοντάζ | Pembroke J. Herring |
Εταιρεία παραγωγής | 20th Century Fox |
Διανομή | 20th Century Fox και Netflix |
Πρώτη προβολή | 1980 |
Διάρκεια | 110 λεπτά και 108 λεπτά[1] |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1] |
Γλώσσα | Αγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Το 9 με 5 (ή Εννέα με Πέντε, αγγλικά: Nine to Five) είναι αμερικανική κωμωδία του 1980 σε σκηνοθεσία Κόλιν Χίγκινς, ο οποίος έγραψε το σενάριο σε συνεργασία με την Πατρίσια Ρέσνικ. Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Τζέιν Φόντα, η Λίλι Τόμλιν και η Ντόλι Πάρτον ως τρεις εργαζόμενες γυναίκες που ζουν τις φαντασιώσεις τους προσπαθώντας να τα βγάλουν πέρα και να ανατρέψουν τον "αυταρχικό, σεξιστή, εγωιστή, ψεύτη, υποκριτή και μεγαλομανή» προϊστάμενο της εταιρείας τους, που υποδύεται ο Ντάμπνεϊ Κόλμαν.
Τα έσοδα της ταινίας ξεπέρασαν τα 103,9 εκατομμύρια δολάρια. Η ταινία έκανε σταρ την Πάρτον - που είχε ήδη καθιερωθεί ως επιτυχημένη τραγουδίστρια, μουσικός και τραγουδοποιός - εδραιώνοντάς τη μόνιμα στη λαϊκή κουλτούρα. Μια ομώνυμη τηλεοπτική σειρά βασισμένη στην ταινία προβλήθηκε για πέντε κύκλους, καθώς και ένα μιούζικαλ επίσης με τίτλο 9 με 5, με νέα τραγούδια που έγραψε η Πάρτον, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ στις 30 Απριλίου 2009.
Το 9-5 είναι, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, νούμερο 74 ανάμεσα στις “100 πιο αστείες ταινίες” και έχει ποσοστό αποδοχής 83% στον ιστότοπο Rotten Tomatoes. [2]
Η συγκρατημένη πρώην νοικοκυρά Τζούντι Μπέρνλι πιάνει δουλειά ως γραμματέας στην Consolidated Companies υπό την επίβλεψη της έμπειρης και οξυδερκούς χήρας Βάιολετ Νιούστιντ. Προϊστάμενος και των δύο είναι ο εγωιστικός, σεξιστής αντιπρόεδρος Φρανκ Χαρτ, τον οποίο εκπαίδευσε κάποτε η Βάιολετ. Ο Χαρτ διαδίδει την ψευδή φήμη ότι η ελκυστική και παντρεμένη γραμματέας του, Ντοράλι Ρόουντς, είναι ερωμένη του.
Όταν ο Χαρτ απορρίπτει το αίτημα της Βάιολετ για προαγωγή, η Βάιολετ αποκαλύπτει στη Ντοράλι τη φήμη για την υποτιθέμενη σχέση της με τον Χαρτ, με αποτέλεσμα οι δύο γυναίκες να περάσουν το απόγευμα πίνοντας σε ένα τοπικό μπαρ. Η Τζούντι πηγαίνει και τις βρίσκει, αφού μάθει ότι μια συναδέλφός τους απολύθηκε. Οι τρεις γυναίκες, μην μπορώντας να σκεφτούν έναν τρόπο για να βελτιώσουν την κατάστασή τους, περνούν τη νύχτα καπνίζοντας μαριχουάνα στο σπίτι της Ντοράλι και φαντάζονται τρόπους για να εκδικηθούν τον Χαρτ: η Τζούντι θα τον πυροβολήσει σαν κυνηγός που κυνηγά ελάφι, η Ντοράλι θα τον ψήσει σε σιγανή φωτιά, ενώ η Βάιολετ θα βάλει δηλητήριο στον καφέ του.
Την επόμενη μέρα, η απογοητευμένη Βάιολετ βάζει κατά λάθος ποντικοφάρμακο στον καφέ του Χαρτ, αλλά προτού προλάβει να τον πιει, η καρέκλα του γραφείου του μπλοκάρει και αυτός πέφτει αναίσθητος αφού χτυπήσει το κεφάλι του. Η Βάιολετ συνειδητοποιεί το λάθος της και πιστεύει ότι ο δηλητηριασμένος καφές έκανε τον Χαρτ να λιποθυμήσει. Εκείνη και η Τζούντι συναντούν την Ντοράλι στο νοσοκομείο, όπου ακούν έναν γιατρό να μιλά για κάποιον νεκρό από δηλητηρίαση. Νομίζοντας ότι ο νεκρός είναι ο Χαρτ, η Βάιολετ κλέβει το σώμα για να αποτρέψει τη διενέργεια νεκροψίας, αλλά ενώ τσακώνεται με την Τζούντι και την Ντοράλι, τρακάρει το αυτοκίνητό της, καταστρέφοντας ένα φτερό. Όταν η Ντοράλι βγάζει ένα εργαλείο από το πορτμπαγκάζ για να φτιάξει το φτερό, ανακαλύπτει ότι το πτώμα δεν είναι ο Χαρτ και οι τρεις τους το επιστρέφουν στο νοσοκομείο.
Το επόμενο πρωί, ο Χαρτ σοκάρει τις γυναίκες όταν φτάνει στη δουλειά ως συνήθως. Στην τουαλέτα, η Ντοράλι εξηγεί ότι ο Χαρτ χτύπησε το κεφάλι του, αλλά δεν ήπιε τον καφέ. Ανακουφισμένες, οι τρεις κυρίες συμφωνούν να βγουν για ποτό στο τέλος της ημέρας. Ωστόσο, η πιστή βοηθός του Χαρτ, η Ρόουζ, κρυφακούει τη συνομιλία τους και μεταφέρει τα πάντα στον Χαρτ. Ο Χαρτ καλεί την Ντοράλι στο γραφείο του και της προτείνει μια επιλογή: αν περάσει τη νύχτα μαζί του, δεν θα καταγγείλει εκείνη, την Τζούντι και τη Βάιολετ για απόπειρα φόνου. Η Ντοράλι αρνείται και όταν ο Χαρτ αρνείται να την ακούσει, τον δένει και του χώνει ένα πανί στο στόμα για να μην ακούγεται. Ο Χαρτ κάποια στιγμή λύνεται κάνοντας την Τζούντι να τον πυροβολήσει με το όπλο της Ντοράλι.
Τελικά, οι γυναίκες ανακαλύπτουν ότι ο Χαρτ κάνει απάτη εις βάρος της εταιρείας και τον εκβιάζουν για να μη μιλήσει. Όταν τους λένε ότι τα τιμολόγια τα οποία περιμένει η Βάιολετ και τα οποία αποδεικνύουν τα εγκλήματα του Χαρτ θα αργήσουν 4-6 εβδομάδες, απομονώνουν τον Χαρτ στην κρεβατοκάμαρά του φορώντας του στολή αιωροπτερισμού την οποία τηλεχειρίζονται. Με τον Χαρτ εκτός γραφείου, οι τρεις τους εφαρμόζουν πολλά προγράμματα που γίνονται δημοφιλή στο προσωπικό, όπως παιδικό σταθμό στο γραφείο, ίσες αποδοχές για άνδρες και γυναίκες, ευέλικτο ωράριο και ένα πρόγραμμα ανταλλαγής θέσεων εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να εργάζονται με μερική απασχόληση.
Μερικές μέρες πριν φτάσουν τα τιμολόγια, η σύζυγος του Χαρτ επιστρέφει από μια κρουαζιέρα και τον ελευθερώνει, δίνοντάς του τον χρόνο να ξαναγοράσει τα κεφάλαια που πούλησε εις βάρος της εταιρείας. Προτού ο Χαρτ καταγγείλει την Τζούντι, τη Ντοράλι και τη Βάιολετ στην αστυνομία, έρχεται ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, Ράσελ Τινσγουόρθι, για να συναντηθεί με τον Χαρτ. Τον συγχαίρει για τις βελτιώσεις του στο γραφείο που είχαν ως αποτέλεσμα αύξηση της παραγωγικότητας κατά 20%. Τελικά, προσκαλεί τον Χαρτ να διεκπεραιώσει μαζί του ένα πολυετές έργο στη Βραζιλία και ο Χαρτ δέχεται απρόθυμα. Η Βάιολετ, η Τζούντι και η Ντοράλι γιορτάζουν την επιτυχία τους. Η Βάιολετ προάγεται τελικά σε αντιπρόεδρο, η Τζούντι φεύγει από την εταιρεία για να παντρευτεί τον εκπρόσωπο της Xerox και η Ντοράλι φεύγει επίσης για να γίνει τραγουδίστρια της κάντρι. Ο Χαρτ απάγεται από μια φυλή αμαζόνων και κανείς ποτέ δεν ξαναμαθαίνει νέα του.
Η ταινία βασίστηκε σε μια ιδέα της Τζέιν Φόντα, η οποία είχε πρόσφατα δημιουργήσει τη δική της εταιρεία παραγωγής, IPC:
Οι ιδέες μου για ταινίες προέρχονται πάντα από πράγματα που ακούω και αντιλαμβάνομαι στην καθημερινότητά μου. . . Ένας πολύ παλιός μου φίλος είχε ξεκινήσει μια οργάνωση στη Βοστόνη με το όνομα "Εννέα με πέντε", η οποία ήταν μια ένωση γυναικών υπαλλήλων γραφείου. Τις άκουσα να μιλούν για τη δουλειά τους και είχαν μερικές υπέροχες ιστορίες. Και πάντα με έλκυαν εκείνες οι ταινίες της δεκαετίας του 1940 με τρεις γυναίκες σταρ. [3]