Apis mellifera cecropia | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Η Διανομή των διαφόρων φυλών της μέλισσας Apis mellifera, στην Ευρωπαϊκή ήπειρο καθώς επίσης και στη Τουρκία, Καύκασο, Μέση Ανατολή.
| ||||||||||||||||
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Τριώνυμο | ||||||||||||||||
Apis mellifera cecropia Ernest August Hellmuth von Kiesenwetter (Kiesenwetter), 1860 | ||||||||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||||||||
Ελληνική μέλισσα |
Η μέλισσα Apis mellifera cecropia[Σημ. 1] ή η Ελληνική μέλισσα (Greek bee), είναι το υποείδος της μέλισσας που είναι εγγενές στην Ελλάδα.[2] Ομοιάζει πολύ με την Apis mellifera ligustica, την Ιταλική μέλισσα. Προτιμάται για την ακραία της πραότητα και την έλλειψη τάσης για σμηνουργία. Ωστόσο, εάν διασταυρωθεί με την Apis mellifera mellifera (τη βόρεια σκούρα μέλισσα) λέγεται ότι οι απόγονοι είναι πολύ επιθετικοί. Η Ελληνική μέλισσα προέρχεται από την Ελλάδα, όπου το κλίμα είναι μεσογειακό και δεν μπορεί να επιβιώσει στη βόρεια Ευρώπη, όπου το κλίμα είναι πιο δροσερό και λόγω αυτού, δεν έχουν εξαπλωθεί πολύ σε ολόκληρο τον κόσμο, από τους εμπορικούς μελισσοκόμους. Κυρίως, φυλάσσονται μόνο στην Ελλάδα.
Γενικά, οι μέλισσες Apis mellifera cecropia, τείνουν να συσσωρεύονται πολύ γρήγορα την άνοιξη και η βασίλισσα να γεννά πολλά αυγά, που καθιστά τις κυψέλες τους σημαντικά ισχυρές. Τείνουν επίσης να κάνουν αρκετό μέλι, αλλά μόνο στα Μεσογειακά κλίματα.
Η μέλισσα Apis mellifera cecropia σε αντίθεση με την άλλη Ελληνική μέλισσα Apis mellifera adami, είναι λιγότερο παραγωγική, συγχρόνως όμως δεν είναι και ιδιαιτέρως επιθετική.
Το χρώμα της είναι πιο σκουρόχρωμο, ενώ της μέλισσας Apis mellifera adami, είναι πιο κίτρινο.
Η μέλισσες εορτάζονται κατά την Παγκόσμια Ημέρα της Μέλισσας, στις 20 Μαΐου. Η 20ή Μαΐου, συμπίπτει με τα γενέθλια του Σλοβένου Anton Janša, ο οποίος κατά τον 18ο αιώνα πρωτοστάτησε στις σύγχρονες τεχνικές μελισσοκομίας στην πατρίδα του και εγκωμίαζε τις μέλισσες για την ικανότητά τους να εργάζονται τόσο σκληρά, ενώ χρειάζονται τόσο λίγη φροντίδα.[3]