Apis mellifera ruttneri | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Μέλισσες της Μάλτας σε πλαίσιο με κελιά βασιλισσών.
| ||||||||||||||||
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Τριώνυμο | ||||||||||||||||
Apis mellifera ruttneri Sheppard, Arias, Grech & Meixner 1997 | ||||||||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||||||||
Μέλισσα της Μάλτας |
Η μέλισσα Apis mellifera ruttneri ή άλλως μέλισσα της Μάλτας, είναι υποείδος της δυτικής μέλισσας. Προέρχεται από τη Μάλτα όπου είναι ιθαγενής.
Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Καθηγητή Friedrich Ruttner (15 Μαΐου 1914 – 3 Φεβρουαρίου 1998), ο οποίος ήταν Αυστριακός Ναζί, ζωολόγος και μελιττολόγος.
Η μέλισσα είναι υποείδος της δυτικής μέλισσας, η οποία έχει εγκλιματιστεί και προσαρμοσθεί στο περιβάλλον των νήσων της Μάλτας. Αναπτύχθηκε ως ένα διαφορετικό υποείδος όταν τα νησιά της Μάλτας αποκόπηκαν από την ηπειρωτική Ευρώπη. Η μέλισσα της Μάλτας πιθανότατα συνέβαλε στην ονομασία των νησιών, καθώς οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν το νησί Μελίτη (Melitē) που σημαίνει "γλυκό μέλι".[2]
Η μέλισσα είναι σχετικά μαύρου χρώματος. Είναι καλά προσαρμοσμένη για υψηλές θερμοκρασίες, ξηρά καλοκαίρια και δροσερούς χειμώνες. Οι αποικίες στα νησιά, έχουν γόνο καθ' όλη την διάρκεια του έτους και με καλή ανταπόκριση στις εποχές. Καθαρίζουν καλά την κυψέλη. Τείνουν να σμηνουργούν ή να αντικαθιστούν τη βασίλισσα όταν υπάρχουν αρκετά αποθέματα (γενικά σμηνουργούν κατά την άνοιξη και αντικαθιστούν κατά το φθινόπωρο). Είναι ένα πολύ αμυντικό υποείδος ενάντια σε σφήκες, ποντίκια, σκαθάρια και μπορεί να είναι πολύ επιθετικό εναντίον των μελισσοκόμων και των καταπατητών. Οι αποικίες έχουν επίσης κάποια αντίσταση στην Βαρρόη (Varroa).[3][Σημ. 1]
Το υποείδος θεωρείται ότι επέστρεψε στη Μάλτα το 1992, μετά από την εισαγωγή της Βαρρόας (Varroa). Την εποχή εκείνη εισήχθησαν από το εξωτερικό, αποικίες μελισσών προκειμένου να αντισταθμιστεί η απώλεια των εντοπίων αποικιών. Το 1997, αναγνωρίστηκε ως υποείδος. Αναπαράγεται καλά με το Ιταλικό υποείδος έχοντας την τάση να υπερασπίζεται καλά εναντίον της Varroa,[εκκρεμεί παραπομπή] έχοντας μια καλή απόδοση μελιού και δεν είναι τόσο επιθετική, αν και αυτό θέτει σε κίνδυνο το υποείδος της Apis mellifera ruttneri ως μια γενετικά διακριτή οντότητα· ωστόσο μετά από μερικές γενεές επιστρέφει στη φυσική επιθετική της κατάσταση.