Astronomia nova

Astronomia nova
ΣυγγραφέαςΓιοχάνες Κέπλερ
ΤίτλοςAstronomia Nova ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΟΣ, sev physica coelestis, tradita commentariis de motibvs stellæ Martis, ex obſervationibus G.V. Tychonis Brahe
Γλώσσαλατινικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1609[1]
Θέμααστρονομία
ΠροηγούμενοDe Stella Nova

Astronomia nova (Νέα Αστρονομία, λατινικά: Astronomia Nova ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΟΣ seu physica coelestis, tradita commentariis de motibus stellae Martis ex observationibus G.V. Tychonis Brahe)[2][3] είναι το σημαντικό εκείνο βιβλίο, που δημοσιεύθηκε το 1609 από τον Γιοχάνες Κέπλερ, και που περιέχει τα αποτελέσματα μιας δεκαετίας έρευνας πάνω στη κίνησης του πλανήτη Άρη. Συγκαταλέγεται στα πιο σημαντικά βιβλία στην ιστορία της αστρονομίας, και παρέχει ισχυρά επιχειρήματα για το ηλιοκεντρικό σύστημα ενώ προσέφερε πολύτιμες πληροφορίες για την κίνηση των πλανητών. Η σημαντικότερη αποκάλυψη ήταν ότι οι πλανήτες κινούνται επάνω σε ελλειπτικές τροχιές με τον ήλιο στην εστία. Θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότατα έργα της επιστημονικής επανάστασης.[4]

  1. Arthur Berry: «A Short History of Astronomy» (Βρετανικά αγγλικά) John Murray. Λονδίνο. 1898.
  2. Greek, αἰτιολογητός can be translated as "explained, justified" (from αἰτιολογῶ "I explain, I justify"), but it also combines two roots αιτία "cause" and λόγος "reason". Kepler's concern with causes, as clearly shown in the book, indicates that he intended something more specific in the title than a generic 'justified' or 'explained', thus the title Astronomia Nova ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΟΣ can be understood as "New astronomy based on causes" or "reasoned from causes".
  3. Here G.V. is a siglum for "Generositas Vestra", see Winiarczyk, Marek (1995). Sigla Latina in libris impressis occurrentia: cum siglorum graecorum appendice (2nd έκδοση). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2018. 
  4. Voelkel, James R. (2001). The composition of Kepler's Astronomia nova. Princeton: Princeton University Press. σελ. 1. ISBN 0-691-00738-1.