Balaur bondoc

Balaur bondoc
Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
70Ma
Ύστερο Κρητιδικό
Αναπαράσταση, 2015
Αναπαράσταση, 2015
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Σαυρόψιδα (Sauropsida)
Υπερτάξη: Δεινοσαύρια (Dinosauria)
Τάξη: Σαυρίσχια (Saurischia)
Υποτάξη: Θηριόποδα (Theropoda)
Κλάδος: Αβάλες (Avialae)
Γένος: Balaur
Csiki et al., 2010
Είδος: B. bondoc
Διώνυμο
Balaur bondoc
Csiki et al., 2010

Ο Balaur bondoc είναι ένα είδος μικρού θηριόποδου δεινόσαυρου που έζησε εκεί που σήμερα είναι η Ρουμανία κατά την Κρητιδική. Αποτελεί το μοναδικό είδος του γένους Balaur το οποίο αναγνωρίστηκε τον Αύγουστο του 2010. Εκείνη την χρονιά μαζί με το 2013 ταξινομήθηκε στην οικογένεια των δρομεοσαυρίδων, όμως το 2015 ταξινομήθηκε στον κλάδο "Avialae", τον πιο πλησιέστερο κλάδο για την τάξη των πτηνών[1].

Η ειδική ονομασία bondoc σημαίνει "κοντόχοντρος", έτσι Balaur bonoc σημαίνει "Κοντόχοντρος δράκος" (αγγλ. "Stocky dragon).

Ο Balaur bondoc σε σύγκριση με έναν άνθρωπο

Ο Balaur ήταν ένα μικρού μεγέθους θηριόποδο καθώς είχε μήκος από 1,8 έως 2,1 μέτρα. Το σώμα του ήταν πιο δυσμενές από των άλλων Αμερικανικών και Ασιατικών αρπακτικών, Τα χέρια του ήταν κοντά, αλλά είχαν μακριά δάχτυλα που κατέληγαν σε γαμψά νύχια. Τα νύχια των ποδιών του ήταν παράξενα, καθώς χωρίζονταν σε δύο ζεύγη και το εσωτερικό ζεύγος νυχιών ήταν μεγαλύτερο από το εξωτερικό και πιθανόν χρησίμευαν στον γαντζώνεται στα κλαδιά των δέντρων.

Τα μόνα απολιθώματα αυτού του Balaur που βρέθηκαν ήταν ένας ελλιπής σκελετός, που πιθανόν ανήκε σε νεαρό άτομο, και περιλάμβανε μόνο τα πόδια, τα οστά του ισχίου, τη σπονδυλική στήλη, τα χέρια, τα πλευρά και την ουρά[2]. Παρά τα ελλειπή αυτά στοιχεία, οι επιστήμονες κατάφεραν να φτιάξουν την σιλουέτα του ζώου. Αυτός ο δεινόσαυρος πέθανε σε ατύχημα κατά τη διάρκεια μιας πλημμύρας από μουσώνα, και το κουφάρι του μεταφέρθηκε και θάφτηκε σχετικά γρήγορα από την λάσπη από την πλημμύρα.

Ένα ζευγάρι Balaur bondoc στο περιβάλλον του νησιού Χάτζεκ, όπου είναι σήμερα η Ρουμανία

Λίγα είναι γνωστά για τη βιολογία του. Πιθανόν ο Balaur να κηνυγούσε θηράματα μικρού μεγέθους (π.χ. Ζαλμόξης, Τελματόσαυρος, Στρουθιόσαυρος) που ήχαν περίπου το διπλάσιο μέγεθος (3 - 4 μέτρα)[3]. Όμως ο ιταλός παλαιοντολόγος Άντρεα Κο, έχει σκεφτεί ότι τα παρεκκλίνοντα χαρακτηριστικά που υπάρχουν στον Balaur μπορεί να ήταν ένα αποτέλεσμα αυτού του θηριόποδου ώστε να γίνει παμφάγο ή φυτοφάγο, και όχι σαρκοφάγο όπως τα περισσότερα θηριόποδα. Η έλλειψη του τρίτου δαχτύλου μπορεί να είναι ένα σημάδι της μειωμένης επιθετικής του συμπεριφοράς, και το ισχυρό πρώτο δάχτυλο θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως μια υποστηριζόμενη προσαρμογή και όχι ως όπλο. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι σύμφωνα με τα σχετικά μικρά, γεροδεμένα άκρα και το ευρύ, πίσω ηβικό οστό, να ήταν ιδανικά ώστε να άφηναν χώρο για το διευρυμένο έντερο για την πέψη της βλάστησης, καθώς και την μείωση της ταχύτητας.

Ο Balaur bondoc, επειδή το σημείο που ανακαλύφθηκε στη Ρουμανία εκείνη την εποχή ήταν νησί (νησί Χάτζεκ), πιθανόν να ζούσε σε νησιωτικό περιβάλλον, με υδρόβια φυτά και βάλτους.

  1. Naish, Darren. «The Romanian Dinosaur Balaur Seems to Be a Flightless Bird». Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2016. 
  2. «Beefy dino sported fearsome claws - BBC News» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2016. 
  3. «Stocky dragon». www.balaurbondoc.ro. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2016.