Bild

Bild
Τύποςημερήσια εφημερίδα
επιχείρηση
ΜορφήNordic format
ΙδρυτήςΆξελ Σπρίνγκερ
ΕκδότηςAxel Springer SE
ΑρχισυντάκτηςJohannes Boie
Alexandra Würzbach
Ίδρυση1952
ΓλώσσαΓερμανικά
ΣλόγκανBild wirkt
Bild' Dir Deine Meinung
ΈδραΒερολίνο
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
ΠρομετωπίδαBild wirkt
Bild' Dir Deine Meinung
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Google+

H BildBild-Zeitung), τίτλος που σημαίνει «Εικόνα», είναι γερμανική λαϊκή εφημερίδα, που εκδίδεται από την Axel Springer SE. Η εφημερίδα είναι καθημερινή, από τη Δευτέρα έως το Σάββατο, ενώ τις Κυριακές κυκλοφορεί στη θέση της η αδελφή της εφημερίδα Bild am Sonntag («Η Bild της Κυριακής»), που έχει διαφορετικό ύφος και τους δικούς της συντάκτες. Η Bild, αν και θεωρείται «ταμπλόιντ» ως προς το περιεχόμενο, τυπώνεται σε μεγάλο σχήμα. Είναι η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα όλης της Ευρώπης, αν και έρχεται μόλις 16η παγκοσμίως.[1] Η εφημερίδα έχει περιγραφεί ως «διαβόητη για το μείγμα κουτσομπολιού, επιθετικής γλώσσας και αισθησιασμού», αλλά και ως έχουσα τεράστια επίδραση στους πολιτικούς της Γερμανίας.[2] Θεωρείται το ακριβές αντίστοιχο[3] της βρετανικής εφημερίδας The Sun, της δεύτερης σε κυκλοφορία στην Ευρώπη, με την οποία έχει έναν ανταγωνισμό σε κάποιον βαθμό, παρότι είναι γραμμένες σε διαφορετική γλώσσα και εκδίδονται σε διαφορετικές χώρες.[4][5]

Αυτόματο μηχάνημα πωλήσεως της Bild στη Γερμανία

Η Bild ιδρύθηκε από τον Άξελ Σπρίνγκερ το 1952 με πρώτο αρχισυντάκτη τον Ρολφ φον Μπάργκεν και δεύτερο (από το 1952 έως το 1958) τον Ρούντολφ Μίκαελ. Η έκταση των σελίδων της καλυπτόταν κατά το μεγαλύτερο μέρος από εικονογράφηση, από όπου και το όνομά της, και σύντομα έγινε η μεγαλύτερη κυκλοφορίας «ταμπλόιντ» εφημερίδα της χώρας, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της η Bild είχε έδρα της το Αμβούργο. Μετέφερε τα κεντρικά γραφεία της στο Βερολίνο τον Μάρτιο του 2008, ανακοινώνοντας ότι η πόλη αποτελούσε μία ουσιώδη βάση επιχειρήσεων για μια πανεθνικής κυκλοφορίας εφημερίδα.[6] Τυπώνεται σε 32 τοπικές εκδόσεις, ενώ πρόσθετες ειδικές εκδόσεις της τυπώνονται σε μερικούς μεγάλους προορισμούς των Γερμανών τουριστών, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Τουρκία.

Η Bild πουλούσε πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα καθημερινά τη δεκαετία του 1980. Το 1993 η κυκλοφορία είχε πέσει σε λίγο παραπάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα, παραμένοντας η μεγαλύτερη από όλες τις κυκλοφορίες εφημερίδων στη Γερμανία.[7] Το 1995-1996 η κυκλοφορία ήταν 4.300.000 αντίτυπα.[8] Το 2001 η Bild ήταν η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα στην Ευρώπη, έχοντας φθάσει τα 4.396.000 αντίτυπα.[9]

Με την επέκταση του διαδικτύου, η κυκλοφορία της Bild, όπως και όλων σχεδόν των εφημερίδων, άρχισε να μειώνεται: στα τέλη του 2005 είχε πέσει στα 3,8 εκατομμύρια αντίτυπα[10] και το 2010 στα 3.548.000, που ήταν η πέμπτη παγκοσμίως.[11]

Αρχικώς ο Σπρίνγκερ είχε επηρεασθεί από το πρότυπο της βρετανικής ταμπλόιντ Daily Mirror[3], παρά το ότι η Bild τυπωνόταν σε μεγάλο σχήμα. Αυτό φαινόταν στο μείγμα των σχολίων για τη ζωή των διασημοτήτων, του αστυνομικού ρεπορτάζ και της λαϊκιστικής πολιτικής ανάλυσης. Ωστόσο, τα άρθρα της ήταν (και είναι) συχνά σημαντικά μικρότερα σε σχέση με εκείνα των βρετανικών ταμπλόιντ και η όλη εφημερίδα είναι λεπτότερη.

Τον Ιούνιο του 2012 η Bild εόρτασε τα εξηκοστά της «γενέθλια» χαρίζοντας δωρεάν αντίτυπα σε σχεδόν όλα τα 41 εκατομμύρια νοικοκυριά της Γερμανίας. Κατά την εφημερίδα, το Βιβλίο Γκίνες πιστοποίησε τη δράση ως «τη μεγαλύτερη κυκλοφορία για δωρεάν ειδική έκδοση εφημερίδας» στην ιστορία.[12] Το 2018 πάντως η μέση κυκλοφορία έπεσε στα 2,2 εκατομμύρια αντίτυπα στη Γερμανία.[13]

Το 2019 η εκδοτική εταιρεία άρχισε και μία εβδομαδιαία πολιτική εφημερίδα, την Bild Politik.

Συντακτική «γραμμή»

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συντάκτες της Bild κατά τη διάρκεια της εργασίας τους το 1977, στο τότε Δυτικό Βερολίνο

Από την αρχή, η θέση της εφημερίδας ήταν συντηρητική και εθνικιστική. Π.χ. η Ανατολική Γερμανία ή Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας αναφερόταν ως «Σοβιετική ζώνη κατοχής» (Sowjetische Besatzungszone, SBZ), μέχρι τη δεκαετία του 1980, οπότε η Bild άρχισε να χρησιμοποιεί την επίσημη ονομασία της ΛΔΓ, αλλά εντός εισαγωγικών. Η Bild άσκησε μεγάλη επίδραση στη γερμανική κοινή γνώμη ενάντια στο γερμανικό φοιτητικό κίνημα και την ακροαριστερή τρομοκρατία από το 1966 και μετά, μάλιστα κατηγορήθηκε από κάποιους για το κλίμα που οδήγησε στη δολοφονική απόπειρα κατά του ακτιβιστή Ρούντι Ντούτσκε το 1968 (μία φράση που βρισκόταν στα χείλη όλων των αριστερών εκείνες τις ημέρες ήταν η "Bild hat mitgeschossen!", δηλαδή «Και η Bild τον πυροβόλησε!»).[14]

Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη, η στάση της Bild φαίνεται να μετατοπίσθηκε προς πιο κεντρώες πολιτικά θέσεις. Παρά τη γενική στήριξή της προς τα συντηρητικά κόμματα της Γερμανίας και ειδικότερα προς τον καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, η ρητορική της, διατηρώντας τον λαϊκιστικό τόνο της, έγινε πιο μετριοπαθής σε σχέση με αυτή των προηγούμενων δεκαετιών. Η ανέκαθεν πιο κεντρώα κυριακάτικη έκδοση, η Bild am Sonntag, έφθασε να στηρίξει τον σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ για την καγκελαρία στις εκλογές του 1998.

Το 2004 η Bild άρχισε μια συνεργασία με τον γίγαντα των ταχυφαγείων McDonald's, ώστε να πωλείται το φύλλο στα χίλια περίπου ταχυφαγεία του στη Γερμανία. Η συνεργασία συνεχίζεται, ακόμα και με την έμμεση διαφήμιση της αλυσίδας σε άρθρα «ειδήσεων».


  1. Milosevic, Mira (2016). «World Press Trends 2016» (PDF). WAN-IFRA. σελ. 58. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. 
  2. Steininger, Michael (18 Ιανουαρίου 2012). «German tabloid Bild takes down politicians with its unmatched megaphone». The Christian Science Monitor. http://www.csmonitor.com/World/Europe/2012/0118/German-tabloid-Bild-takes-down-politicians-with-its-unmatched-megaphone. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2012. 
  3. 3,0 3,1 Sex, Smut and Shock: Bild Zeitung Rules Germany, Spiegel Online, 25 Απριλίου 2006
  4. Gray, Sadie. «Germans equalise with penalty gibe in a shootout over sun loungers and clichés». The Times. http://travel.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/travel/news/article4054327.ece. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Sport». The Daily Telegraph. https://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2005/12/11/sfnwee11.xml. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. "Die "Bild"-Zeitung ist jetzt ein Berliner" (Γερμανικά). Die Welt. 17 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2016.
  7. Peter Humphreys (1996). Mass Media and Media Policy in Western Europe. Manchester University Press. σελ. 82. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014. 
  8. Media Policy: Convergence, Concentration & Commerce. SAGE Publications. 24 Σεπτεμβρίου 1998. σελ. 10. ISBN 978-1-4462-6524-6. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2014. 
  9. Adam Smith (15 Νοεμβρίου 2002). «Europe's Top Papers». campaign. http://www.campaignlive.co.uk/news/164161/. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2015. 
  10. «Startseite | Informationsgemeinschaft zur Feststellung der Verbreitung von Werbeträgern e.V.». www.ivw.de. 
  11. «The world's biggest selling newspapers». pressrun. 19 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2013. 
  12. «Germany’s Bild newspaper becomes 60 and celebrates with 41m circulation». 24 Ιουνίου 2012. http://en.mercopress.com/2012/06/24/germany-s-bild-newspaper-becomes-60-and-celebrates-with-41m-circulation. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2014. 
  13. «Titelanzeige | Informationsgemeinschaft zur Feststellung der Verbreitung von Werbeträgern e.V.». www.ivw.de. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2019. 
  14. http://www.dradio.de/dlf/sendungen/hintergrundpolitik/1108222/

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]