Ο Commodore 1541, επίσης γνωστός ως CBM 1541 και VIC-1541, είναι μια μονάδα δισκέτας που κατασκευάστηκε από την Commodore International για τον Commodore 64 (C64), τον πιο δημοφιλή οικιακό υπολογιστή της Commodore. Ο 1541 είναι αξιοσημείωτος ως ο η πιο γνωστή μονάδα δισκέτας για το C64 και είναι μια μονάδα μονής όψης 170 kilobyte [1] και είναι για δισκέτες 5¼".
Παρουσιάστηκε το 1982 και διακόπηκε το 1993, το 1541 ήταν ο άμεσος διάδοχος του Commodore 1540, που προοριζόταν για το VIC-20. Η μονάδα χρησιμοποιεί ομαδική κωδικοποιημένη εγγραφή (GCR) και περιέχει έναν μικροεπεξεργαστή MOS Technology 6502, ο οποίος χρησιμεύει τόσο ως ελεγκτής δίσκου όσο και ως επεξεργαστής λειτουργικού συστήματος δίσκου. Ο αριθμός των τομέων (sectors) ανά κομμάτι (track) κυμαίνεται από 17 έως 21,[1] μια πρώιμη εφαρμογή της εγγραφής bit ζώνης. Το ενσωματωμένο λειτουργικό σύστημα δίσκου είναι το CBM DOS 2.6.[1]
Αρχικά με τιμή κάτω από 400 $ ΗΠΑ, το 1541 ήταν μέρος μιας ανταγωνιστικής αγοράς οικιακών υπολογιστών. Ένας συνδυασμός ενός C64 και ενός 1541 ήταν σημαντικά πιο προσιτός από τους ανταγωνιστές του, όπως το Apple II, το οποίο δεν περιλάμβανε μονάδα δίσκου στη βασική του τιμή.
Τα πρώτα μοντέλα του 1541, που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1982 και 1983, διέθεταν μηχανισμό εξαγωγής ελατηρίου και ήταν επιρρεπείς σε ζητήματα αξιοπιστίας, κερδίζοντας το παρατσούκλι "Toaster Drive" (Τοστιέρα) λόγω της δυσκολίας στην εξαγωγή δίσκων. Αυτό το ζήτημα επιλύθηκε αργότερα όταν το Commodore άλλαξε σε έναν μηχανισμό Newtronics με πτυσσόμενο μοχλό, ο οποίος βελτίωσε σημαντικά την αξιοπιστία της μονάδας.
Το 1541 υπέστη αρκετές αναθεωρήσεις κατά την παραγωγή του. Το 1541C, που κυκλοφόρησε το 1986, πρόσφερε πιο αθόρυβη και πιο αξιόπιστη λειτουργία και το 1541-II, που κυκλοφόρησε το 1988, ήρθε με εξωτερικό τροφοδοτικό για μείωση της θερμότητας και του μεγέθους στην επιφάνεια εργασίας. Μεταγενέστερες αναθεωρήσεις ROM αντιμετώπισαν διάφορα σφάλματα, συμπεριλαμβανομένου ενός που προκάλεσε την εντολή αποθήκευσης και αντικατάστασης να καταστρέψει δεδομένα.
Το 1541 σχεδιάστηκε για προεπιλογή στον αριθμό συσκευής 8 κατά την ενεργοποίηση. Εάν χρησιμοποιήθηκαν πολλές μονάδες δίσκου, οι χρήστες έπρεπε να τις ενεργοποιήσουν διαδοχικά, αλλάζοντας τον αριθμό συσκευής κάθε μονάδας δίσκου για να αποφευχθούν συγκρούσεις.Το 1541 δεν διαθέτει μικροδιακόπτες για αλλαγή αριθμού συσκευής. Οι χρήστες έπρεπε είτε να κόψουν ένα ίχνος στην πλακέτα κυκλώματος ή να καλωδιώσουν έναν εξωτερικό διακόπτη για να αλλάξουν τον αριθμό ή να χρησιμοποιήσουν μια εντολή λογισμικού για μια προσωρινή αλλαγή που θα επαναφερόταν κατά την απενεργοποίηση της μονάδας.[2]
Παρά τη δημοτικότητά του, το 1541 είχε αρκετές ελλείψεις, οι οποίες οδήγησαν σε μια αγορά για κλώνους τρίτων. Αυτοί οι κλώνοι περιελάμβαναν το Oceanic OC-118, το MSD Super Disk, το Enhancer 2000, το Indus GT, το BCD/5.25 της Blue Chip Electronics και τα FD-2000 και FD-4000 της CMD.