Ο τίτλος ωστόσο αμφισβητείται καθώς πολλοί θεωρούν, ότι ιστορικά δεν υπάρχει μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ των δυο ομάδων και πάντως όχι περισσότερη από ότι σε άλλα ντέρμπι, όπως του Ρίβιερντέρμπι ανάμεσα σε Ντόρτμουντ και Σάλκε, των διάφορων βαυαρικών ποδοσφαιρικών ντέρμπι στα οποία συμμετείχαν η Μπάγερν Μονάχου και 1.Νυρεμβέργη, και η μεγαλύτερη αντιπαλότητα της δεκαετίας του '70 μεταξύ Μπάγερν Μονάχου και Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. [2][3]
Και οι δυο ομάδες είναι από τις πρωταγωνίστριες στο γερμανικό ποδόσφαιρο, έχοντας κερδίσει συνολικά και οι δυο, 40, από τα συνολικά 79 πρωταθλήματα της Μπούντεσλιγκα έως το 2021. Οι δύο ομάδες μάχονταν στενά για τον τίτλο της Μπούντεσλιγκα στις αρχές της δεκαετίας του 2010 και συναντήθηκαν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2013.
Ο πρώτος αγώνας μεταξύ των δύο συλλόγων πραγματοποιήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1965 με νικήτρια, (2-0), την Ντόρτμουντ στο Μόναχο. [4][1]
Στις 5 Μαΐου 1966, η Ντόρτμουντ κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης 1965–66 με 2–1 εναντίον της Λίβερπουλ στην παράταση, και έγινε η πρώτη γερμανική ομάδα που κέρδισε ευρωπαϊκό τίτλο. [5] Η Μπάγερν Μονάχου κέρδισε την ίδια διοργάνωση την επόμενη σεζόν .
Το 1971, η Μπάγερν νίκησε την Ντόρτμουντ με 11–1. [6] Αυτή παραμένει η μεγαλύτερη νίκη της Μπάγερν στην Μπουντεσλίγκα και η δεύτερη χειρότερη ήττα της Ντόρτμουντ. [6] (Η χειρότερη ήττα της Ντόρτμουντ ήταν ένα 12–0 από την Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ στις 29 Απριλίου 1978)
Επίσης, η ισοπαλία με το υψηλότερο σκορ σε αγώνα της Μπουντεσλίγκα μεταξύ των δύο ομάδων σημειώθηκε στις 21 Μαΐου 1983, όταν ο Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε έσωσε τελευταία στιγμή την Μπάγερν από την ήττα από τη γηπεδούχο Ντόρτμουντ, με τελικό σκορ 4–4. . [7]
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των συλλόγων μεγάλωσε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, [8] καθώς η Ντόρτμουντ άρχισε να μπαίνει δυνατά στην μάχη του τίτλου πρωταθλήματος, κερδίζοντας δύο τίτλους Μπούντσελιγκα το 1994–95 και το 1995–96 .
Το 1997, ο αρχηγός της Μπάγερν, Λόταρ Ματέους, κατηγόρησε τον συμπαίκτη του στη Γερμανία, Αντρέας Μίλερ, ότι είναι «κλαψιάρης», σκουπίζοντας φανταστικά δάκρυα από το πρόσωπό του. [9] Ο Μίλερ αντέδρασε σκουπίζοντας ειρωνικά τα φανταστικά δάκρια στο πρόσωπο του Ματέους. Στο τέλος εκείνης της σεζόν, η Ντόρτμουντ κέρδισε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1997, ο οποίος έτυχε να παιχτεί στο Ολυμπιακό στάδιο του Μόναχου, την έδρα της Μπάγερν. [6]
Οι ομάδες συναντήθηκαν στα προημιτελικά του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ και η Ντόρτμουντ επικράτησε συνολικά και προκρίθηκε στην επόμενη φάση, νικώντας ένα παιχνίδι και φέρνοντας λευκή ισοπαλία στο άλλο,χάρις στο μοναδικό γκολ του Στεφάν Σαπουιζά στην παράταση . Εκείνο το καλοκαίρι, η Μπάγερν προσέλαβε τον επιτυχημένο προπονητή της Ντόρτμουντ, Ότμαρ Χίτζφελντ για να δουλέψει γι' αυτήν. [10]Σε ένα παιχνίδι του Γερμανικού πρωταθλήματος ανάμεσα στις 2 ομάδες, τον Απρίλιο του 1999, ο τερματοφύλακας της Μπάγερν, Όλιβερ Καν, επιχείρησε επιτυχώς να ρίξει ένα χτύπημα Kung-Fu στον Στεφάν Σαπουιζά και αργότερα, να δαγκώσει τον Χέικο Χέρλιχ . [11][6][1]
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και οι δύο σύλλογοι παρέμειναν επιτυχημένοι, καθώς η Μπάγερν έχασε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ( 1999 ) και στη συνέχεια κέρδισε έναν άλλον ( 2001 ), πέρα από τις εγχώριες επιτυχίες, ενώ η Ντόρτμουντ κέρδισε την Μπούντσελιγκα 2001–02 και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την ίδια χρονιά. Μια βίαιη συνάντηση μεταξύ των 2 ομάδων για το πρωτάθλημα έλαβε χώρα το 2001 και ήταν αξιοσημείωτη καθώς βγήκαν 10 κίτρινες κάρτες και τρεις κόκκινες (ρεκόρ απειθαρχίας στην Μπουντεσλίγκα). [1] Η Ντόρτμουντ, έπεσε εκέινη την περίοδο σε χρεωκοπία και παρά την κόντρα των 2 ομάδων, η Μπάγερν έδωσε ένα βοηθητικό δάνειο 2εκ. ευρώ στους κιτρινόμαυρους. [1][12]
Στις 19 Απριλίου 2008, οι δύο πλευρές συγκρούστηκαν στον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας του 2008, που για πρώτη φορά λάμβανε χώρα στο Βερολίνο . Ο Λούκα Τόνι άνοιξε το σκορ σε 11 λεπτά, αλλά ο Μλάντεν Πέτριτς ισοφάρισε για την Ντόρτμουντ στις καθυστερήσεις, αναγκάζοντας 30 επιπλέον λεπτά αγώνα. Ο Ιταλός έβαλε και 2ο γκολ στην παράταση, δίνοντας έτσι στην Μπάγερν το κύπελλο.
Το 2010, η Ντόρτμουντ δημιούργησε μια δυνατή ομάδα, συμπεριλαμβανομένων των Ματς Χούμελς, Μάριο Γκέτσε, Σίντζι Καγκάβα και Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, οι οποίοι οδήγησαν τον σύλλογο στους τίτλους της Μπούντσελιγκα το 2011 και το 2012. Αυτό, ήταν η πρώτη φορά που κάποιος άλλος σύλλογος εκτός από την Μπάγερν κέρδιζε 2 διαδοχικά πρωταθλήματα, από την τελευταία φορά που το έκανε η Ντόρτμουντ, στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Η Ντόρτμουντ, κέρδισε το πρώτο ντάμπλ στην ιστορία της (2011–12), αφού νίκησε στον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας την Μπάγερν με 5-2, με χατ-τρικ του Λεβαντόφσκι. Αυτή η νίκη, ήταν και η πέμπτη συνεχόμενη νίκη της Ντόρτμουντ επί της Μπάγερν.
Αφού είδε δύο πρωταθλήματα να πηγαίνουν στην Ντόρτμουντ και έχασε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2012 από την Τσέλσι στο γήπεδό της Allianz Arena, η Μπάγερν επανήλθε, κατακτώντας την Μπούντσελιγκα 2012-13 σε χρόνο ρεκόρ, σπάζοντας το ρεκόρ πόντων της Ντόρτμουντ που είχε σημειωθεί το προηγούμενο έτος. Στο τέλος εκείνης της σεζόν, οι αντίπαλοι συναντήθηκαν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2013 . Οι γερμανικοί σύλλογοι είχαν αποκλείσει τις 2 Ισπανικές ομάδες, την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα, [13][14] και έτσι, ο όρος «Γερμανικό Κλάσικο» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά εκείνη την εποχή, με βάση το Ελ Κλάσικο μεταξύ αυτών των δύο ισπανικών συλλόγων. Το παιχνίδι ήταν επίσης αξιοσημείωτο για το γεγονός ότι ο Μάριο Γκέτσε της Ντόρτμουντ είχε ήδη συμφωνήσει να ενταχθεί στην Μπάγερν τις επόμενες εβδομάδες [15] (αν και δεν έπαιξε στον τελικό λόγω τραυματισμού).
Στον πρώτο γερμανικό ευρωπαϊκό τελικό στην ιστορία, ο Άριεν Ρόμπεν σημείωσε έναν δραματικό νικητήριο γκολ στο 89ο λεπτό στο Γουέμπλεϊ . [16] Η Μπάγερν εκπλήρωσε το πρώτο Τρεμπλ στην ιστορία της μια εβδομάδα αργότερα, κατακτώντας το κύπελλο Γερμανίας . [17]
Μετά τον σημαντικότερο αγώνα που αφορούσε τις 2 ομάδες, έγιναν αρκετοί εγχώριοι τελικοί μεταξύ τους διαδοχικά. Στον τελικό του Γερμανικού κυπέλλου 2014 στις 17 Μαΐου 2014, η Μπάγερν κατάφερε να σκοράρει δύο γκολ στην παράταση, πετυχαίνοντας έτσι την 17η κατάκτησή της στη διοργάνωση. [18][19] Μετά από αυτό, και οι δύο ομάδες συναντήθηκαν ξανά στο Γερμανικό Σούπερ καπ στο Σινγκάλ Ιντούνα Παρκ της Ντόρτμουντ, με τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι να είχε μετακομίσει στην Μπάγερν ως ελεύθερος μετά τη λήξη του συμβολαίου του με την Ντόρτμουντ. Ο αγώνας έληξε 2-0 υπέρ της Ντόρτμουντ. [20]
Δύο χρόνια αργότερα, ο τελικός Γερμανικού κυπέλου 2016 ήταν ο τελευταίος αγώνας με τη φανέλα της Ντόρτμουντ για τον αρχηγό της, Ματς Χούμελς, προτού μετακομίσει επίσης στην Μπάγερν, όπου είχε ξεκινήσει και την καριέρα του. Η Μπάγερν κέρδισε το τρόπαιο στα πέναλτι μετά την λευκή ισοπαλία με 0-0 στην κανονική διάρκεια. [21][22] Συγκρούστηκαν ξανά στο Σούπερ Καπ Γερμανίας του 2016, παρότι η Μπάγερν εξασφάλισε το ντάμπλ την προηγούμενη σεζόν, η Ντόρτμουντ ήταν δευτεραθλήτρια στο πρωτάθλημα καθώς και φιναλίστ στο κύπελλο. Οι Βαυαροί κέρδισαν εκείνον τον αγώνα με 2-0. [23] Το Σούπερ Καπ 2017, είχε φιναλίστ τις ίδιες ομάδες (πρωταθλήτρια η Μπάγερν και κάτοχος κυπέλλου η Ντόρτμουντ) και τον ίδιο νικητή, αυτή τη φορά όμως η Μπάγερν κέρδισε στα πέναλτι μετά από ισοπαλία 2–2 στην κανονική διάρκεια. [24] Τον Μάρτιο του 2018, η Μπάγερν νίκησε με 6-0 εντός έδρας την Ντόρτμουντ, σημειώνοντας την μεγαλύτερη σε έκταση νίκη μεταξύ των 2 συλλόγων ανεξαρτήτως νικητή, από το μακρινό 1971 και το ιστορικό 11-1. [25] Το 2021, η Μπάγερν νίκησε με 3-1 την Ντόρτμουντ και κατέκτησε ένα ακόμη Σούπερ Καπ. [26]