Dolby Digital (προφέρεται: [Ντόλμπι Ντίτζιταλ]) ονομάζεται οικογένεια τεχνολογιών συμπίεσης ήχου που αναπτύχθηκαν από την Dolby Laboratories. Ονομαζόταν Dolby Stereo Digital μέχρι το 1995. Η πρώτη χρήση του Dolby Digital ήταν η παροχή ψηφιακού ήχου στους κινηματογράφους από φιλμ 35 mm. Έκτοτε έχει χρησιμοποιηθεί επίσης για τηλεοπτική μετάδοση, δορυφορική μετάδοση ραδιοφώνου, ψηφιακή ροή βίντεο, DVD, δίσκους Blu-ray και κονσόλες παιχνιδιών.
Η βάση του προτύπου κωδικοποίησης ήχου πολλαπλών καναλιών Dolby AC-3 είναι ο τροποποιημένος διακριτός μετασχηματισμός συνημιτόνου (MDCT), ένας αλγόριθμος συμπίεσης ήχου με απώλειες.[1] Είναι μια τροποποίηση του αλγορίθμου διακριτού μετασχηματισμού (DCT), ο οποίος προτάθηκε από τον Nasir Ahmed το 1972 για συμπίεση εικόνας.[2] Το DCT μετεξελίχθηκε στο MDCT από τον J.P. Princen, A.W. Johnson και Alan B. Bradley στο Πανεπιστήμιο του Surrey το 1987.[3]
Η Dolby Laboratories προσάρμοσε τον αλγόριθμο MDCT μαζί με αρχές αντιληπτικής κωδικοποίησης για να αναπτύξει τη μορφή ήχου AC-3 για τον κινηματογράφο. Η μορφή AC-3 κυκλοφόρησε ως πρότυπο Dolby Digital τον Φεβρουάριο του 1991.[4][5] Το Dolby Digital ήταν το παλαιότερο πρότυπο συμπίεσης ήχου με βάση το MDCT που κυκλοφόρησε και ακολουθήθηκε από άλλα για οικιακή και φορητή χρήση, όπως το ATRAC της Sony (1992), το πρότυπο MP3 (1993) και το AAC (1997).[6]
↑Princen, J.P.· Johnson, A.W.· Bradley, Alan B. (1987). «Subband/Transform coding using filter bank designs based on time domain aliasing cancellation». ICASSP '87. IEEE International Conference on Acoustics, Speech, and Signal Processing. 12. σελίδες 2161–2164. doi:10.1109/ICASSP.1987.1169405.Unknown parameter |s2cid= ignored (βοήθεια)
↑Britanak, V. (2011). «On Properties, Relations, and Simplified Implementation of Filter Banks in the Dolby Digital (Plus) AC-3 Audio Coding Standards». IEEE Transactions on Audio, Speech, and Language Processing19 (5): 1231–1241. doi:10.1109/TASL.2010.2087755.