Dookie

Dookie
Στούντιο άλμπουμ από Green Day
Κυκλοφορία1 Φεβρουαρίου 1994
ΗχογράφησηΣεπτέμβριος - Οκτώβριος 1993
Μουσικό είδοςΠανκ ροκ,εναλλακτικό ροκ
Διάρκεια39:38
Γλώσσααγγλικά
ΠαραγωγήΡομπ Καβάλο και Green Day
ΔισκογραφικήReprise
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Green Day)
Kerplunk
(1992)		Dookie
(1994)		Live Tracks
(1994)
Singles από Dookie
  1. "Longview"
    Κυκλοφόρησε: 1 Φεβρουαρίου 1994
  2. "Welcome to Paradise"
    Κυκλοφόρησε: 4 Οκτωβρίου 1994
  3. "Basket Case"
    Κυκλοφόρησε: 29 Νοεμβρίου 1994
  4. "When I Come Around"
    Κυκλοφόρησε: 31 Ιανουαρίου 1995
  5. "She"
    Κυκλοφόρησε: 5 Μαΐου 1995
 Επαγγελματική βαθμολόγηση
Επανεξετασμένα αποτελέσματα
Πηγή Βαθμολόγηση
About.com 4.5/5 stars[1]
AllMusic 4.5/5 stars[2]
The New York Times favorable[3]
Robert Christgau A−[4]
Rolling Stone 5/5 stars[5]

To Dookie είναι το τρίτο στούντιο άλμπουμ από την αμερικανική πανκ ροκ μπάντα Green Day. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε την 1η Φεβρουαρίου 1994 από την Reprise Records. Ήταν η πρώτη συνεργασία της μπάντας με τον παραγωγό Ρομπ Καβάλο και το σημαντικό ντεμπούτο της μπάντας με την ετικέτα Reprise Records. Το Dookie έγινε μια παγκόσμια εμπορική επιτυχία, φτάνοντας στον αριθμό δύο στο Billboard 200 και στα charts άλλων 7 χωρών. Το άλμπουμ βοήθησε τους Green Day και τους έκανε αγαπητούς ανά τον κόσμο. Το Dookie έβγαλε πέντε επιτυχημένα singles: "Longview", "When I Come Around", "Basket Case", μια εκ νέου-ηχογραφημένη έκδοση του "Welcome to Paradise" και το ραδιόφωνικο single "She". Από το 2010, το Dookie είναι το καλύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ της μπάντας, με περισσότερα από 20 εκατομμύρια αντίτυπα να έχουν πωληθεί σε όλο τον κόσμο. Το Dookie κέρδισε το βραβείο Grammy για το καλύτερο εναλλακτικό άλμπουμ το 1995. Το 2003, το Rolling Stone κατέταξε το Dookie στο νούμερο 193 στη λίστα με τα 500 μεγαλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την underground επιτυχία του δεύτερου άλμπουμ της μπάντας Kerplunk (1992), μια σειρά από μεγάλες δισκογραφικές άρχισαν να ενδιαφέρονται για τους Green Day. Μερικοί εκπρόσωποι από αυτές τις ετικέτες προσπάθησαν να δελεάσουν το συγκρότημα να υπογράψει προσκαλώντας τους για γεύματα, με έναν διευθυντή να καλεί την ομάδα στην Disneyland. Το συγκρότημα αρνήθηκε αυτές τις προτάσεις μέχρι που συνάντησε τον εκπρόσωπο της Reprise και παραγωγό, Ρομπ Καβάλο. Είχαν εντυπωσιαστεί από το έργο του με τους συναδελφικό καλιφορνέζικο συγκρότημα The Muffs, και αργότερα ανέφεραν ότι ο Καβάλο "ήταν το μόνο πρόσωπο που μπορούσαν πραγματικά να μιλήσουν και να συνδεθούν". Τελικά, η μπάντα αποχώρησε από την ανεξάρτητη Lookout! με φιλικούς όρους, και υπέγραψε στην Reprise. Η υπογραφή σε μια μεγάλη ετικέτα προκάλεσε πολλές αντιδράσεις από τους αρχικούς οπαδούς της μπάντας από το ανεξάρτητο μουσικό club 924 Gilman Street και θεώρησαν τη μπάντα ξεπουλημένη. Το club από τότε έχει απαγορεύσει την είσοδο στους Green Day. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, ο τραγουδιστής Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ είπε στο περιοδικό Spin το 1999, "δεν μπορούσα να πάω πίσω στην πανκ σκηνή, είτε ήμουν η μεγαλύτερη επιτυχία στον κόσμο είτε η μεγαλύτερη αποτυχία [...] το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω ήταν να πάρω το ποδήλατό μου και να πάω μπροστά.". Ο Καβάλο επιλέχθηκε ως ο κύριος παραγωγός του album, με τον Jerry Finn, να αναλαμβάνει το μίξινγκ. Οι Green Day έδωσαν αρχικά την πρώτη demo κασέτα στον Καβάλο και μετά την ακρόαση ένιωσε ότι "είχε σκοντάψει πάνω σε κάτι μεγάλο". Η ηχογράφηση διήρκεσε τρεις εβδομάδες και έγινε δύο φορές ρεμίξ στο άλμπουμ. Ο Armstrong ισχυρίστηκε ότι η μπάντα ήθελε να δημιουργήσει ένα στεγνό ήχο, "παρόμοιο με το άλμπουμ των Sex Pistols" ή "τα πρώτα άλμπουμ των Black Sabbath".

Τραγούδια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρ. Tίτλος Διάρκεια
1. "Burnout"   2:07
2. "Having a Blast"   2:44
3. "Chump"   2:54
4. "Longview"   3:59
5. "Welcome to Paradise (επαναηχογραφημένο)"   3:44
6. "Pulling Teeth"   2:31
7. "Basket Case"   3:01
8. "She"   2:14
9. "Sassafras Roots"   2:37
10. "When I Come Around"   2:58
11. "Coming Clean"   1:34
12. "Emenius Sleepus"   1:43
13. "In the End"   1:46
14. "F.O.D." ( το τραγούδι τελειώνει στο 2:50, και ακολούθει το κρυμμένο κομμάτι "All by Myself", ερμηνευμένο από τον Tre Cool, που αρχίζει στο 4:07)"   5:46
Συν. διάρκεια:
 39:38

Συντελεστές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Billie Joe Armstrong — φωνή, κιθάρα, παραγωγός, μίξινγκ
  • Mike Dirnt — μπάσο, φωνητικά, παραγωγός, μίξινγκ
  • Tré Cool — ντραμς, κιθάρα και φωνή στο "All by Myself", παραγωγός, μίξινγκ
  • Rob Cavallo — παραγωγός, μίξινγκ
  • Jerry Finn — μίξινγκ
  • Neill King — μηχανικός
  • Casey McCrankin — μηχανικός
  • Richie Bucher — εξώφυλλο
  • Ken Schles – φωτογραφία
  • Pat Hynes – σχέδια στο βιβλιαράκι εντός του άλμπουμ

Θέσεις στα τσάρτς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τσαρτ Υψηλότερη θέση Πιστοποιήσεις Πωλήσεις
Australian Albums Chart[6] 1 Πέντε φορές πλατινένιο[7] 350,000
Canadian Albums Chart[8] 1 Διαμαντένιο[9] 1,000,000
Belgian Albums Chart (Φλάνδρα) 13
Belgian Albums Chart (Βαλλονία) 13
Finnish Albums Chart 5[10] Χρυσό[11] 35,205
New Zealand Albums Chart 1
Polish Albums Chart Χρυσό[12] 50,000[13]
Swedish Album Chart[14] 3 Χρυσό[15] 20,000[16]
UK Albums[17] 13 3 φορές πλατινένιο[18] 900,000[18]
US Billboard 200 2 Διαμαντένιο[19] 10,000,000[19]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Green Day - Dookie». Top40.about.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. 
  2. ↑ «Dookie Review». AllMusic. 
  3. ↑ Pareles, Jon (1995-01-05). «The Pop Life». New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=990CE7DE1F3CF936A35752C0A963958260. 
  4. ↑ Robert Christgau: CG: Green Day
  5. ↑ «Rolling Stone review». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. ↑ «Discography Green Day». australian-charts.com. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2009. 
  7. ↑ «ARIA Charts – Accreditations – 2011 Albums». Australian Recording Industry Association. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2011.  [νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ «Top Albums/CDs – Volume 60, No. 25, January 23, 1995». RPM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2010. 
  9. ↑ «Gold Platinum Database: Green Day – Dookie». Canadian Recording Industry Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  10. ↑ Suomen virallinen lista YLEX.YLE.fi[νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ «Kulta- ja platinalevyt IFPI.fi». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. 
  12. ↑ «Bestseller charts and awards :: Polish Society of the Phonographic Industry». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2011. 
  13. ↑ «Pełny Tekst Regulaminu Przyznawania Wyróżnień». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2011. 
  14. ↑ «Swedish album chart archives». hitparad.se. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2007. 
  15. ↑ «Gold & Platinum 1987 – 1998 (In Swedish, Page 16)» (PDF). ifpi.se. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2010. 
  16. ↑ «Gold & Platinum (In Swedish)». ifpi.se. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2010. 
  17. ↑ «GREEN DAY - Artist - Official Charts». Official Charts Company. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «BPI Awards Search». bpi.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2010. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Gold and Platinum». RIAA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009.