EU-Alert είναι ο γενικός όρος για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Δημόσιας Προειδοποίησης που βασίζεται στην τεχνολογία Cell Broadcast (Εκπομπή Κυψέλης). Αποτελεί τμήμα μίας οικογένειας τεχνολογιών εκτάκτου ανάγκης γνωστές ως Αντίστροφο 112 (Reverse 112).
Το EU-Alert είναι συμβατό με το πρότυπο Wireless Emergency Alerts (WEA), παλαιότερα γνωστό ως Εμπορικό Σύστημα Συναγερμού για Κινητά (CMAS), το οποίο χρησιμοποιείται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λειτουργικά συστήματα κινητών τηλεφώνων όπως Android, iOS και Windows, υποστηρίζουν από το 2012 τα πρότυπα έγκαιρης προειδοποίησης EU-Alert / WEA / CMAS μέσω Cell Broadcast ως προεπιλογή τόσο στα λειτουργικά συστήματα όσο και στις εγγενείς εφαρμογές αποστολής μηνυμάτων (SMS).
Το πρότυπο EU-Alert (TS 102 900 V1.3.1) [1] όπως ορίζεται από το ETSI, είναι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Δημόσιας Προειδοποίησης που χρησιμοποιεί την Υπηρεσία Εκπομπής Κυψέλης ως μέσο για την παράδοση δημόσιων προειδοποιητικών μηνυμάτων στο ευρύ κοινό.
Συγκεκριμένες χώρες που χρησιμοποιούν την υπηρεσία EU-Alert προσδιορίζονται αντικαθιστώντας τα γράμματα EU με τα γράμματα αναγνώρισης χώρας στο ISO 3166-1:
Ανάλογα με τη νομοθεσία της χώρας, υπάρχουν 5 τύποι μηνυμάτων δημόσιας υπηρεσίας προειδοποίησης (PWS) που μπορεί κανείς να λάβει στο κινητό του τηλέφωνο. Ομαδοποιούνται σε επικεφαλίδες και κανάλια εκπομπής κυψέλης και περιλαμβάνουν:
Στις χώρες που έχουν επιλέξει την εκπομπή κυψέλης ως τεχνολογία για την αποστολή δημόσιων προειδοποιητικών μηνυμάτων, έως και 70% - 85% του πληθυσμού άνω των 12 ετών λαμβάνουν το δημόσιο μήνυμα προειδοποίησης εντός δευτερολέπτων μετά την υποβολή του μηνύματος από τις κυβερνητικές αρχές.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2018, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε τη νέα οδηγία για τον Ευρωπαϊκό Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (ΕΚΗΕ). [6] Σύμφωνα με τη νέα οδηγία, όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει επίσης να δημιουργήσουν ένα δημόσιο σύστημα προειδοποίησης για την προστασία των πολιτών. Αυτό το σύστημα θα στέλνει ειδοποιήσεις σε όλους τους κατόχους κινητών τηλεφώνων σε μια συγκεκριμένη περιοχή σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, τρομοκρατικής επίθεσης ή άλλης μεγάλης έκτακτης ανάγκης στην περιοχή τους.
Η υποχρεωτική εφαρμογή του συστήματος δημόσιας προειδοποίησης θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ έως τις 21 Ιουνίου 2022 για κάθε κράτος μέλος της ΕΕ (πλήρες κείμενο του ευρωπαϊκού κώδικα ηλεκτρονικών επικοινωνιών).
Απαιτήσεις βάσει της Νομοθεσίας:
Σύμφωνα με την οδηγία, ένα Σύστημα Δημόσιας Προειδοποίησης (PWS) πρέπει να μπορεί:
Σύμφωνα με το άρθρο 110, παρ. 2 της ΕΟΚΕ, έως τις 21 Ιουνίου 2020, ο BEREC πρέπει να δημοσιεύσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τον τρόπο αξιολόγησης του κατά πόσον η αποτελεσματικότητα των συστημάτων δημόσιας προειδοποίησης βάσει του άρθρου 110 παρ. 2 της ΕΟΚΕ ισοδυναμεί με την αποτελεσματικότητα αυτών των συστημάτων βάσει του άρθρου 110 παρ. 1.
Πιθανή εναλλακτική λύση για το EU-Alert αποτελεί η χρήση άλλων υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως SMS βάσει τοποθεσίας ή εφαρμογές. Ωστόσο, πρέπει να πληρούνται αρκετές προϋποθέσεις σύμφωνα με τη νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για τον κώδικα ηλεκτρονικών επικοινωνιών:
Οι εφαρμογές πρέπει να είναι:
Υπάρχουν αρκετές εφαρμογές για κινητά στην αγορά που συχνά προειδοποιούν για φυσικές καταστροφές. Ωστόσο, αυτές συχνά δεν είναι επίσημες, αλλά μέρος ιδιωτικών πρωτοβουλιών που αναπαράγουν πληροφορίες από κρατικές υπηρεσίες. [7]
Όλες οι εφαρμογές για κινητά επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από το φορτίο στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, καθώς απαιτούν χρήση δεδομένων. Ως εκ τούτου, ειδικά σε περίπτωση καταστροφής, όταν βίαιες αλλαγές στην ταχύτητα της μεταφοράς φορτίου δεδομένων (μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κλήσεων και γενικότερα εφαρμογών για κινητά) τείνουν να επιβραδύνουν σημαντικά τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, όπως πολλαπλά γεγονότα έδειξαν π.χ. οι βομβιστικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες το 2016, οι επιθέσεις στο Παρίσι το Νοέμβριο του 2015, η επίθεση το 2017 στη Γέφυρα του Λονδίνου, η έκρηξη στο Manchester Arena και οι επιθέσεις στο Μόναχο το 2016.
Επιπλέον, οι εφαρμογές για κινητές συσκευές με δυνατότητα λήψης πρέπει να ληφθούν από τους συνδρομητές και η εμπειρία με την πάροδο των ετών σε πολλές χώρες έδειξε ότι μόνο ένα μικρό μέρος του πληθυσμού θα καταβάλει προσπάθεια για λήψη και χρήση μιας εφαρμογής έκτακτης ανάγκης για κινητά που ενεργοποιείται μόνο μερικές φορές μέσα σε ένα χρόνο. Παραδείγματα αποτελούν η Γερμανία με 1.500.000 λήψεις της εφαρμογής Katwarn και NINA για κινητά [8] φτάνοντας το πολύ 2,5 εκατομμύρια άτομα στη Γερμανία (<3% του γερμανικού πληθυσμού) και η Γαλλία όπου πραγματοποιήθηκαν μόνο 500.000 λήψεις της εφαρμογής SAIP (<1% του γαλλικού πληθυσμού) παρά τις μεγάλες επενδύσεις στην ανάπτυξη της εφαρμογής και το μάρκετινγκ. Στη Γαλλία, λόγω της περιορισμένης επιτυχίας της εφαρμογής SAIP για κινητά (Système d'Alerte et d'Information des Populations-Σύστημα Προειδοποίησης και Ενημέρωσης Πληθυσμού), η υπηρεσία (μέσω εφαρμογής) σταμάτησε από τον Ιούνιο του 2018. [9] [10]
Όσον αφορά το δίκτυο και τον τελικό χρήστη, ένα μήνυμα SMS βάσει θέσης (LB-SMS) είναι απλώς ένα κανονικό μήνυμα SMS που αποστέλλεται σε ένα υποσύνολο των συνημμένων συσκευών του πανεθνικού δικτύου Κινητής Τηλεφωνίας, οι οποίες τυχαίνει να είναι σε μία συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό για ορισμένες τοπολογίες δικτύου κινητής τηλεφωνίας, το δίκτυο πρέπει να διατηρεί μια βάση δεδομένων με όλες τις κινητές συσκευές στη στοχευμένη τοποθεσία για πιθανά μηνύματα Δημόσιας Υπηρεσίας Προειδοποίησης. Με άλλα λόγια, για όλες τις περιοχές στις οποίες προβλέπεται ενδεχομένως η παράδοση μηνυμάτων LB-SMS, μια λίστα όλων των χρηστών κινητής τηλεφωνίας που βρίσκονται επί του παρόντος σε αυτές τις περιοχές πρέπει να είναι ενημερωμένη συνεχώς.
Ενώ τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας απαιτούν γνώση της τοποθεσίας των συνδρομητών για κανονική λειτουργία, αυτό δεν διατηρείται πάντοτε στην ευαισθησία του επιπέδου ενός κελιού, δηλαδή στην ακριβή αντιστοιχία της θέσης του συνδρομητή. Επομένως, μια εφαρμογή LB-SMS συνήθως απαιτεί την ανάπτυξη ενός Κέντρου Εντοπισμού Κινητών (Mobile Location Center MLC). Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται από το MLC για την παρακολούθηση κινητών συσκευών καθώς κινούνται στο χώρο που καλύπτεται από το δίκτυο δεν είναι τυποποιημένες και υπόκεινται σε ένα ορισμένο επίπεδο ανακρίβειας. Ορισμένα MLC παρακολουθούν την τοποθεσία της συσκευής στο επίπεδο κελιού, ενώ άλλοι πάροχοι MLC ισχυρίζονται ότι καθορίζουν τη θέση της συσκευής με μεγαλύτερο επίπεδο ακρίβειας. Ανάλογα με το επίπεδο ευαισθησίας τοποθεσίας που είναι αποθηκευμένο στο MLC, η ακρίβεια της στόχευσης θα ποικίλλει. Ενδέχεται, με αυτόν τον τρόπο εντοπισμού, να υπάρχουν επιπτώσεις στην προστασία του απορρήτου κατά την παρακολούθηση της τοποθεσίας των χρηστών οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Εκτός από το κομμάτι του ακριβούς εντοπισμού τοποθεσίας, η κύρια διαφορά μεταξύ υπηρεσιών CB (Εκπομπή Κυψέλης) και LB-SMS (SMS βάσει τοποθεσίας) είναι ότι ο πάροχος κινητής τηλεφωνίας καλείται να αποστείλει ξεχωρίστα το κάθε μήνυμα, καθώς τα πρότυπα SMS δεν υποστηρίζουν τη μαζική αποστολή μηνυμάτων.
Με βάση την εμπειρία των τελευταίων ετών, ο Σουηδικός Οργανισμός Πολιτικών Έκτακτης Ανάγκης κατέληξε, σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2018, [11] ότι σε περίπτωση σοβαρών γεγονότων είναι εξαιρετικά απίθανο τα δημόσια μηνύματα προειδοποίησης μέσω SMS να λειτουργήσουν και να παραδοθούν εγκαίρως (μέσα σε λιγότερο από 1 λεπτό).
Τα μειονεκτήματα στη χρήση SMS βάσει τοποθεσίας σε εθνικά δημόσια συστήματα προειδοποίησης κοινού είναι: