Fairey Firefly IIM

Fairey Firefly IIM
Το Fairey Firefly IIM
Τύποςμαχητικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςFairey
Χώρα προέλευσηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣχεδιασμόςMarcel Lobelle
Παρθενική πτήση5 Φεβρουαρίου 1929
Κύριος χειριστήςΒελγική Πολεμική Αεροπορία
Μονάδες που παρήχθησαν91

Το Fairey Firefly IIM ήταν βρετανικό μονοκινητήριο διπλάνο μαχητικό αεροσκάφος της δεκαετίας του 1930. Κατασκευάστηκε από τη Fairey Aviation Company Limited και χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τη Βελγική Πολεμική Αεροπορία σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, μέχρι το ξέσπασμα του Παγκοσμίου Πολέμου.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Firefly ήταν σχέδιο του Marcel Lobelle, που αναπτύχθηκε με ίδιους πόρους της εταιρείας. Ήταν ένα εντελώς νέο αεροσκάφος που δεν πρέπει να συγχέεται με το Firefly I, με το οποίο είχε ελάχιστα κοινά πέρα από το όνομα. Αναπτύχθηκε για να καλύψει την απαίτηση F.20/27 του Υπουργείου Αεροπορίας, που ζητούσε τη δημιουργία ενός νέου μονοθέσιου αναχαιτιστικού. Το αεροσκάφος πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις στις 5 Φεβρουαρίου 1929.[1]

Το Firefly II και το ανταγωνιστικό Hawker Fury συμμετείχαν σε διαγωνισμό της RAF για την προμήθεια νέου μαχητικού.Ήταν ταχύτερο από το Fury αλλά είχε βαρύτερα χειριστήρια. Επίσης είχε σαν κύριο δομικό συστατικό του το ξύλο, παρόλο που το Υπουργείο Αεροπορίας απαιτούσε τα νέα αεροσκάφη να είναι κατά κύριο λόγο μεταλλικής κατασκευής, με αποτέλεσμα να επιεγεί τελικά το Fury για χρήση με τη RAF. Αργότερα το πρωτότυπο ανακατασευάστηκε και έγινε ένα αεροσκάφος με ολομεταλλική δομή, που μετονομάστηκε σε Firefly IIM με το γράμμα "Μ" να αναφέρεται στη μεταλλική δομή του (από το metal, που στα αγγλικά σημαίνει "μέταλλο").

Το Firefly III ήταν ένα τροποποιημένο πρωτότυπο με πτέρυγες μεγαλύτερου εκπετάσματος που σχεδιάστηκε για να καλύψει την απαίτηση Ν21/26 του Υπουργείου, που αφορούσε την ανάπτυξη ενός ναυτικού μαχητικού για χρήση με τα αεροπλανοφόρα του Βασιλικού Ναυτικού που θα αντικαθιστούσε τα Fairey Flycatcher. Το Firefly III πέταξε για πρώτη φορά στις 17 Μαΐου 1929.[2] Όπως και το Firefly II, ανακατασκευάστηκε αργότερα προκειμένου να έχει περισσότερα μέρη από μέταλλο και σε αντιστοιχία με το Firefly IIM, μετονομάστηκε σε Firefly IIIM. Και αυτό έχασε στον σχετικό διαγωνισμό από ένα σχέδιο της Hawker, αυτή τη φορά το Hawker Nimrod. Παρόλο που δεν μπήκε σε παραγωγή, τοποθετήθηκαν πλωτήρες στο Firefly IIIM και χρησιμοποιήθηκε σαν εκπαιδευτικό από τη RAF για την προετοιμασία των πληρωμάτων που θα συμμετείχαν στο Βραβείο Schneider του 1931.[3]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βελγική Πολεμική Αεροπορία αγόρασε 25 Firefly IIM, ενώ σύντομα ακολούθησε παραγγελία για την κατασκευή 62 ακόμα αεροσκαφών από την Avions Fairey, τη θυγατρική της Fairey στο Βέλγιο. Τα βελγικά αεροσκάφη παρέμειναν σε υπηρεσία μέχρι το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Χρησιμοποιήθηκαν για λίγο στις επιχειρήσεις όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες τον Μάιο/Ιούνιο του 1940.

Δύο από τα βελγικά αεροσκάφη μετατράπηκαν σε Firefly IV, με ισχυρότερο κινητήρα Hispano-Suiza 12Xbrs των 785 hp, αλλά η βελτίωση των επιδόσεων δεν κρίθηκε επαρκής για να συνεχιστεί η ανάπτυξη αυτής της έκδοσης. Το ένα αεροσκάφος μετατράπηκε πάλι σε σύνηθες Firefly IIM, το άλλο δόθηκε στη Fairey για δοκιμές.

Ένα αεροσκάφος δόθηκε στην ΕΣΣΔ για δοκιμές.

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βέλγιο
Ηνωμένο Βασίλειο
  • Royal Air Force - ένα αεροσκάφος, για την εκπαίδευση των πληρωμάτων που θα συμμετείχαν στο Βραβείο Schneider του 1931.
ΕΣΣΔ

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Fairey Firefly II
Ένα πρωτότυπο με κινητήρα Rolls-Royce Kestrel των 480 hp.
Fairey Firefly IIM
Ανακατασκευή του Firefly II, με κύριο δομικό συστατικό το μέταλλο. Ήταν η μόνη έκδοση που μπήκε σε παραγωγή, για χρήση με τη βελγική αεροπορία.
Fairey Firefly III
Ναυτικό μαχητικό για επιχειρήσεις από αεροπλανοφόρα. Κατασκευάστηκε μονάχα ένα.
Fairey Firefly IIIM
Ανακατασκευή του Firefly IIΙ, με κύριο δομικό συστατικό το μέταλλο. Δεν μπήκε σε παραγωγή.
Fairey Firefly IV
Δύο Firefly II της Βελγικής Αεροπορίας που χρησιμοποιούσαν τον ισχυρότερο κινητήρα Hispano-Suiza 12Xbrs των 785 hp.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Firefly II

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Mason 1992, p. 212.
  2. ↑ Taylor 1988, pp. 175–176.
  3. ↑ Mason 1992, p. 213.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Green, William and Gordon Swanborough. The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1994. ISBN 0-8317-3939-8.
  • Mason, Francis K. The British Fighter since 1912. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1992. ISBN 1-55750-082-7
  • Pacco, John. "Fairey Firefly" Belgisch Leger/Armee Belge: Het militair Vliegwezen/l'Aeronautique militaire 1930-1940. Artselaar, Belgium, 2003, pp. 32–38. ISBN 90-801136-6-2.
  • Taylor, H. A. Fairey Aircraft since 1915. London: Putnam, 1988. ISBN 0-370-00065-X.
  • Taylor, John W. R. and Jean Alexander. Combat Aircraft of the World. New York: G.P. Putnam's Sons, 1969. ISBN 0-71810-564-8.